دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله مقایسه دو روش تمرینی بر عوامل آمادگی مهارتی و جسمانی فوتبالیست‌های آماتور
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله مقایسه دو روش تمرینی بر عوامل آمادگی مهارتی و جسمانی فوتبالیست‌های آماتور دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله مقایسه دو روش تمرینی بر عوامل آمادگی مهارتی و جسمانی فوتبالیست‌های آماتور کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه دو روش تمرینی بر عوامل آمادگی مهارتی و جسمانی فوتبالیست‌های آماتور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله مقایسه دو روش تمرینی بر عوامل آمادگی مهارتی و جسمانی فوتبالیست‌های آماتور :
تعداد صفحات :۲۴
چکیده هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تمرین تناوبی و تمرین در گروه‌های کوچک بر منتخبی از عوامل آمادگی مهارتی (سرعت دریبلینگ، پاس‌دادن، شوت‌زدن) و آمادگی جسمانی و حرکتی (توان هوازی، سرعت، شتاب، چابکی) در فوتبالیست‌های آماتور بود. بدین منظور تعداد ۲۰ نفر پسر با میانگین قد ۷۵/۴ ± 34/165 سانتی‌متر، وزن ۲۲/۵ ±5/58 کیلو گرم، سن ۷/۰ ± 7/15 سال از بین بازیکنان شهرستان آمل به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه قرار گرفتند. از آزمون‌های سرعت دریبلینگ، آزمون پاس و شوت مورکریستین، ۱۲ دقیقه دوی کوپر، ۳۰ متر سرعت، سرعت چهار خطه، ایلی نویز برای ارزیابی متغیّر‌ها استفاده گردید. سپس هر دو گروه به مدّت شش هفته، هر هفته سه جلسه که با شدّت ۷۰ درصد ضربان قلب بیشینه فزاینده و زمان یکسان شده بود، برنامه تمرینی (تناوبی و گروه‌های کوچک) شرکت کردند. در پایان دوره، پس‌آزمون مشابه پیش‌آزمون گرفته شد، پس از تعیین طبیعی‌بودن توزیع داده‌ها به وسیله آزمون کلموگروف‌‌اسمیرنوف، داده‌ها با استفاده از آزمونt مستقل و وابسته در سطح ۰۵/۰ p≤ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که شش هفته تمرین باعث افزایش معنی‌دار سرعت دریبلینگ، مهارت پاس و شوت، توان هوازی، سرعت، شتاب و چابکی در هر دو گروه تجربی شد. با این وجود در مقایسه بین دو گروه تجربی، نتایج نشان داد که بین توان هوازی (۱۱/۰ = p)، سرعت (۶۹/۰ =p) و شتاب (۹۲/۰= p) تفاوت معنی‌داری وجود نداشت؛ امّا در متغیّر‌های چابکی (۰۰۱/۰=p)، سرعت دریبلینگ (۰۰۷/= p)، مهارت پاس (۰۰۱/۰ = p) و مهارت شوت (۰۰۱/۰=p) گروه تمرین در گروه‌های کوچک نسبت به گروه تمرین تناوبی بهبود معنی‌دار یافته بود. چون تمرین در گروه‌های کوچک در مدّت برابر، باعث افزایش بیشتر عوامل آمادگی مهارتی و برخی از عوامل آمادگی جسمانی منتخب در این تحقیق شد، توصیه می‌شود که تیم‌ها در برنامه آماده‌سازی خود به خصوص در حین فصل از این روش تمرینی استفاده کنند.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
