مقاله بررسی ارتباط چند شکلی ژنهای لپتین و گیرنده هورمون رشد با کیفیت منی گاو هلشتاین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی ارتباط چند شکلی ژنهای لپتین و گیرنده هورمون رشد با کیفیت منی گاو هلشتاین دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی ارتباط چند شکلی ژنهای لپتین و گیرنده هورمون رشد با کیفیت منی گاو هلشتاین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی ارتباط چند شکلی ژنهای لپتین و گیرنده هورمون رشد با کیفیت منی گاو هلشتاین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی ارتباط چند شکلی ژنهای لپتین و گیرنده هورمون رشد با کیفیت منی گاو هلشتاین :

تعداد صفحات :۲۴

هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط چند شکلی دو ژن کاندیدای لپتین ( شامل دو جایگاه اگزون ۲ و اینترون ۲) و گیرنده هورمون رشد (قسمتی از پروموتور) با صفات کیفی منی گاوهای نر هلشتاین بود. به این منظور مجموعا ۶۹ گاو نر از دو ایستگاه اصلاح نژاد شمالغرب کشور (۴۱ گاو نر) و مرکز اصلاح‌نژاد و بهبود تولیدات دامی کشور (۲۸ گاو نر) انتخاب شد که در بین سالهای ۱۳۹۲ – ۱۳۸۲ اسپرم گیری شده بودند. چهار صفت مورد مطالعه‌ی مربوط به کیفیت منی شامل حجم انزال (سی‌سی)، جمعیت اسپرم (میلیون/سی‌سی)، درصد اسپرم زنده قبل از انجماد (درصد) و درصد اسپرم زنده بعد از ذوب (درصد) بودند. استخراج DNA با استفاده از روش نمکی با کمی تغییرات انجام شد، سپس ارزیابی چندشکلی در دو جایگاه ژن لپتین (اگزون ۲ و اینترون ۲) به روشPCR-RFLP و در ژن گیرنده هورمون رشد (پروموتور) با روش ریز ماهواره انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که تمام جایگاههای مورد بررسی چند شکل بوده‌اند. با ادغام دو جمعیت به یک جمعیت، در جایگاه اگزون ۲ ژن لپتین، فراوانی ژنوتیپ‌های TT ,AT ,AA بترتیب ۲۸/۰، ۲۰/۰و ۵۲/۰ و فراوانی آلل T و آلل A بترتیب ۰۴۱/۰ ± ۶۲/۰ و ۰۴۱/۰ ± ۳۸/۰ برآورد شد. بعلاوه در جایگاه اینترون ۲ ژن لپتین، فراوانی ژنوتیپهای AA ,AB ,BB، بترتیب ۰ ، ۶۸/۰ و ۳۲/۰ و فراوانی آلل A و B، بترتیب ۰۳۱/۰ ± ۸۴/۰ و ۰۳۱/۰ ± ۱۶/۰ برآورد شد. در جایگاه پروموتور ژن گیرنده هورمون رشد سه ژنوتیپ ۱۷/TG17TG، ۲۱/ TG17 TGو ۲۱/ TG21 TG بترتیب با فراوانی ۲۷/۰، ۴۸/۰ و ۲۵/۰ و دو آلل ۲۱ TGو ۱۷ TG بترتیب با فراوانی ۰۴۲/۰ ± ۴۹/۰ و ۰۴۲/۰ ± ۵۱/۰ مشاهده شد. در جایگاه های پروموتور گیرنده هورمون رشد (۶۷/0P