مقاله اثر سطح کربوهیدرات‌های غیر فیبری و نوع غله بر عملکرد رشد، گوارش پذیری، خصوصیات لاشه و اندام-های درونی بره‌های پرواری نژاد لری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر سطح کربوهیدرات‌های غیر فیبری و نوع غله بر عملکرد رشد، گوارش پذیری، خصوصیات لاشه و اندام-های درونی بره‌های پرواری نژاد لری دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر سطح کربوهیدرات‌های غیر فیبری و نوع غله بر عملکرد رشد، گوارش پذیری، خصوصیات لاشه و اندام-های درونی بره‌های پرواری نژاد لری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر سطح کربوهیدرات‌های غیر فیبری و نوع غله بر عملکرد رشد، گوارش پذیری، خصوصیات لاشه و اندام-های درونی بره‌های پرواری نژاد لری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر سطح کربوهیدرات‌های غیر فیبری و نوع غله بر عملکرد رشد، گوارش پذیری، خصوصیات لاشه و اندام-های درونی بره‌های پرواری نژاد لری :

تعداد صفحات :۲۴

سابقه و هدف: غلات مختلفی در تغذیه گوسفند استفاده می‌شوند. این غلات سطوح و ترکیبات متفاوتی از کربوهیدرات های غیرفیبری را دارند که می تواند قابلیت هضم جیره و در نتیجه عملکرد بره را تحت تاثیر قرار دهند. لذا هدف از این پژوهش بررسی تأثیر سطح کربوهیدرات‌های غیر فیبری جیره و نوع دانه‌ی غله بر عملکرد، گوارش پذیری مواد مغذی و خصوصیات لاشه بره‌های پرواری بود. مواد و روش‌ها: برای اجرای این پژوهش، بیست بره پرواری نر با میانگین سنی۹۰ روز و میانگین وزن ۱/۱±25 کیلوگرم در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار به مدت ۸۰ روز آزمایش شدند. تیمارهای آزمایشی شامل ۱-تیمار حاوی دانه جو آسیاب شده و ۳۳ درصد کربوهیدرات غیر فیبری، ۲- تیمار حاوی دانه جو آسیاب شده و ۴۰ درصد کربوهیدرات غیر فیبری، ۳- تیمار حاوی دانه ذرت آسیاب شده و ۳۳ درصد کربوهیدرات غیر فیبری و ۴- تیمار حاوی دانه ذرت آسیاب شده و ۴۰ درصد کربوهیدرات غیر فیبری بودند. تیمار‌های آزمایشی از لحاظ انرژی قابل متابولیسم، پروتئین خام، سطح علوفه به کنسانتره و میزان دیواره سلولی یکسان بودند. در این آزمایش نمونه‌گیری خوراک و مدفوع در طول دوره در دو نوبت انجام و در پایان دوره پروار، برای اندازه‌گیری خصوصیات لاشه از هر تیمار ۲ رأس کشتار شده و پارامترهای مورد آزمون تعیین گردید. یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که با افزایش سطح کربوهیدرات غیر فیبری، گوارش پذیری ماده آلی، فیبر نامحلول در شوینده خنثی و خاکستر خام کاهش یافت. استفاده از دانه ذرت باعث افزایش گوارش پذیری ماده آلی، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی و چربی خام شد. هم‌چنین تیمارها از لحاظ وزن لاشه، درصد ران و درصد لاشه‌ی بدون دنبه و درصد چربی بطنی و دنبه به لاشه‌ی گرم با هم اختلاف معنی‌داری داشتند. کم‌ترین درصد وزن کلیه و پانکراس مربوط به تیمار ذرت با۴۰ درصد کربوهیدرات غیر فیبری بود. استفاده از ذرت با ۳۳ درصد کربوهیدرات غیر فیبری سبب کاهش درصد شکمبه نگاری خالی شد. نتیجه گیری: نتایج این آزمایش نشان داد که عملکرد بره‌ها، وزن لاشه، درصد ران و درصد لاشه‌ی بدون دنبه و هم‌چنین درصد چربی بطنی و دنبه به لاشه‌ی گرم تحت تأثیر نوع دانه غلات قرار گرفت. گوارش پذیری ماده خشک تحت تأثیر نوع دانه غله نگرفت، اما گوارش پذیری ماده آلی در بره‌هایی که از جیره حاوی ذرت تغذیه کردند، بیش‌تر بوده و به نظر می رسد تیمار ذرت با کربوهیدرات ۴۰ درصد در بین تیمارها عملکرد بهتری داشته و برای برنامه‌های پرورشی سفارش می‌شود.