مقاله بهبود عملکرد، درصد روغن و پروتئین کنجد(Sesamum indicum L.) تحت شرایط تنش خشکی با محلولپاشی روی و بور
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله بهبود عملکرد، درصد روغن و پروتئین کنجد(Sesamum indicum L.) تحت شرایط تنش خشکی با محلولپاشی روی و بور دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بهبود عملکرد، درصد روغن و پروتئین کنجد(Sesamum indicum L.) تحت شرایط تنش خشکی با محلولپاشی روی و بور کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بهبود عملکرد، درصد روغن و پروتئین کنجد(Sesamum indicum L.) تحت شرایط تنش خشکی با محلولپاشی روی و بور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بهبود عملکرد، درصد روغن و پروتئین کنجد(Sesamum indicum L.) تحت شرایط تنش خشکی با محلولپاشی روی و بور :
تعداد صفحات :۲۷
سابقه و هدف: تنش خشکی از مهمترین عوامل محیطی کاهش رشد و عملکرد بسیاری از گیاهان زراعی بهخصوص در مناطق خشک و نیمهخشک دنیا محسوب میشود. در طی بروز تنش خشکی بهعلت بالا رفتن غلظت املاح محلول در محیط ریشه و در نتیجه افزایش پتانسیل اسمزی خاک، از جذب عناصر غذایی تا حد زیادی کاسته میشود. در صورت بالا رفتن pH محلول خاک، جذب عناصر کممصرف بیشتر از سایر عناصر دچار اختلال میشود. در این میان کمبود روی و بور از شایعترین موارد کمبودهاست که در برخی موارد حتی بدون بروز علایم کمبود ظاهری موجب کاهش عملکرد کمی و کیفی گیاهان روغنی، همچون کنجد، بویژه در شرایط بروز تنش خشکی، میگردد. این پژوهش با هدف تعیین اثر محلولپاشی روی و بور بر عملکرد و اجزای عملکرد و درصد روغن و پروتیین در کنجد در شرایط تنش خشکی انجام گرفت. مواد و روشها: آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال ۱۳۹۲ در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس اجرا گردید. عامل اصلی تنش خشکی در سه سطح شامل آبیاری پس از ۷۵، ۱۱۰ و ۱۴۵ میلی-متر تبخیر از تشتک تبخیر و عامل فرعی بصورت محلولپاشی بور و روی در چهار سطح شامل عدم کاربرد بور و روی (فقط آب) و محلول-پاشی با سولفات روی و اسید بوریک و کاربرد توام سولفات روی و اسید بوریک بودند. یافتهها: نتایج مقایسه میانگینها نشان داد که در تیمار آبیاری ۷۵ میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر محلولپاشی روی و بور باعث افزایش تعداد کپسول در بوته نسبت به تیمار شاهد شد. در تیمار آبیاری ۱۴۵ میلیمتر تبخیر، روی توانست بیشترین تعداد کپسول در بوته را سبب شود. در همین تیمار آبیاری محلولپاشی بور بیشترین مقدار وزن ۱۰۰۰ دانه را سبب شد. تعداد دانه در کپسول در تیمار آبیاری پس از ۱۱۰ میلیمتر تبخیر با محلولپاشی توام روی و بور افزایش معنیدار (۳/۸۰) نسبت به شاهد (۰/۶۴) پیدا کرد. آبیاری پس از ۱۴۵ میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کمترین عملکرد دانه (۱۵۳۵ کیلوگرم بر هکتار) را در پیداشت، ولی بین سطوح آبیاری پس از ۷۵ (۱۹۴۷ گیلوگرم بر هکتار) و ۱۱۰ (۲۱۱۵ گیلوگرم بر هکتار ) میلیلیتر تبخیر، تفاوت معنیداری مشاهده نشد. محلولپاشی روی و بور باعث افزایش درصد روغن و محلولپاشی روی، بور و توام روی و بور سبب افزایش درصد پروتیین نسبت به تیمار شاهد شد. روی نیز بیشترین عملکرد دانه (۲۱۱۹ کیلوگرم در هکتار) را سبب شد. آبیاری بعد از ۱۴۵ میلیمتر تبخیر، نسبت به دو تیمار دیگر، بطور معنیداری شاخص برداشت را کاهش داد. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش، محلولپاشی روی، بور و توام روی و بور در شرایط تنش خشکی توانست باعث بهبود عملکرد و اجزای عملکرد و درصد روغن و پروتیین در کنجد شود.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.