مقاله تأثیر نوع بقایای گیاهی جنگلی و کاربرد نیتروژن بر دینامیک کربن و نیتروژن آلی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تأثیر نوع بقایای گیاهی جنگلی و کاربرد نیتروژن بر دینامیک کربن و نیتروژن آلی دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر نوع بقایای گیاهی جنگلی و کاربرد نیتروژن بر دینامیک کربن و نیتروژن آلی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر نوع بقایای گیاهی جنگلی و کاربرد نیتروژن بر دینامیک کربن و نیتروژن آلی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر نوع بقایای گیاهی جنگلی و کاربرد نیتروژن بر دینامیک کربن و نیتروژن آلی :

تعداد صفحات :۲۶

سابقه و هدف: اکوسیستم های جنگلی یک نوع کاربری اراضی برای ذخیره کربن در خاک‌ها و حذف دی اکسید کربن اتمسفری به‌ حساب می‌آیند. بقایای گیاهی جنگلی که دیرتر تجزیه می‌شوند تا مدت زمان طولانی‌تری در خاک باقی می‌مانند و به ذخیره بیشتر کربن در خاک کمک می‌کنند. تجزیه کلش یک فرایند اکولوژیکی است که مواد غذایی برای رشد گیاهان فراهم کرده و تولیدات اولیه خالص خشکی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به همین دلیل هدف این تحقیق مطالعه تأثیر نوع بقایای گیاهی جنگلی و کاربرد سطوح مختلف نیتروژن بر معدنی شدن کربن و نیتروژن آلی بود. مواد و روش‌ها: به‌ منظور بررسی تاثیر نوع بقایای گیاهی جنگلی و کاربرد نیتروژن بر دینامیک کربن و نیتروژن آلی یک آزمایش به صورت کرت‌های دوبار خرد شده بر پایه‌ی طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و با استفاده از کیف کلش به اجرا در آمد. فاکتور‌ها‌ی مورد بررسی شامل نوع بقایای گیاهی جنگلی (بلوط، دارتالاب، سپیدار و کاج)، سطوح نیتروژن خاک (صفر، ۲۰ و ۴۰ میلی گرم در کیلوگرم) و مدت زمان خوابانیدن بقایا (۱، ۲، ۳ و ۴ ماه) بودند که بترتیب در کرتهای فرعی – فرعی، فرعی و اصلی قرار داده شدند. پس از سپری شدن فواصل زمانی خوابانیدن، کیف‌های کلش از خاک خارج و پس از اندازه‌گیری وزن بقایای گیاهی باقیمانده در آن‌ها میزان کربن آلی بقایا به‌روش خاکستر کردن در دمای ۴۵۰ درجه‌ی سانتی‌گراد به مدت پنج ساعت و میزان نیتروژن کل با استفاده از روش کلدال اندازه‌گیری شد. مقدار هدررفت کربن و نیتروژن آلی از کسر میزان کربن و نیتروژن باقیمانده در هر بازه زمانی از میزان کربن و نیتروژن آلی باقیمانده‌ در بازه‌ی زمانی ما قبل آن محاسبه گردید. یافته‌ها: نتایج نشان دادند که بیشترین مقدار هدررفت کربن از بقایای سپیدار به میزان ۸۹/۵۲ درصد و کمترین مقدار هدررفت کربن از بقایای بلوط به میزان ۷۷/۲۵ درصد اتفاق افتاد. همچنین بیشترین مقدار هدررفت نیتروژن از بقایای سپیدار به میزان ۷۴/۴۲ درصد و کمترین مقدار هدررفت نیتروژن از بقایای کاج به میزان ۰۳/۳۱ درصد صورت پذیرفت. بیشترین مقدار هدررفت کربن و نیتروژن آلی از سطح نیتروژن ۴۰ میلی گرم بر کیلوگرم خاک و کمترین مقدار آن از تیمار شاهد اتفاق افتاد. با افزایش مدت زمان خوابانیدن بقایا مقدار هدررفت کربن و نیتروژن آلی افزایش یافت ولی بیشترین مقدار هدررفت در اولین ماه خوابانیدن اندازه‌گیری گردید. نتیجه‌گیری: کاربرد نیتروژن مقدار هدررفت کربن و نیتروژن آلی از بقایا را افزایش داد و سرعت تجزیه بالای بقایای سپیدار در مقایسه با بلوط را می‌توان به میزان لیگنین کمتر این بقایا نسبت داد چون سپیدار از جمله گیاهان نرم چوب بحساب می‌آید.