مقاله برخی قابلیتهای قانون تجارت الکترونیکی ایران (مقایسه با کنوانسیون فروش بین المللی کالا)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله برخی قابلیتهای قانون تجارت الکترونیکی ایران (مقایسه با کنوانسیون فروش بین المللی کالا) دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله برخی قابلیتهای قانون تجارت الکترونیکی ایران (مقایسه با کنوانسیون فروش بین المللی کالا)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله برخی قابلیتهای قانون تجارت الکترونیکی ایران (مقایسه با کنوانسیون فروش بین المللی کالا)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله برخی قابلیتهای قانون تجارت الکترونیکی ایران (مقایسه با کنوانسیون فروش بین المللی کالا) :

تعداد صفحات:۲۲

چکیده:

هنگامی که طرفین قرار داد در یک جلسه حضور ندارند و از راه دور با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند، معمولا ایجاب وقول، بهطور همزمان و مقارن انجام نمیشود، و هر یک از ایجاب و قبول، درمکان و زمان متفاوتی از سوی طرفین قرار داد صادر میشود. قراردادهای منعقده،از طریق واسطه های الکترونیک، غالبا مشمول چنین وضعیتی هستند. در این حالت، مسئله مهمی که مورد توجه قرا ر میگیرد، مسئله زمان و مکان وقوع عقد است. هنگامی که فروشنده مقیم تهران با اعلام مشخصات قیمت کالا بر روی سایت اختصاصی خود، عملا وصریحا برای فروش کالا، یاخدماتبه مخاطبان خود ایجاب مینماید و مخاطبان وی که مقیم آسیا، اروپا، امریکا،و یا هر قاره دیگری هستند . قبولی میدهند، با توجه به تفاوت زمانی و مکانی اقدامات on line طرفین قرارداد ، باید زمان و مکان ارسال و دریافت «داده پیام» معلوم گردد، و همچنین مشخص گردد که قرار داد در چه زمانی و در کدام کشور، منعقد شده است، در این صورت عدم تعیین زمان و مکان انعقاد قرارداد ، ابهاماتو مسائل حقوقی زیادی را در روابط فی ما بین طرفین لاینحل باقی می گذارد.
با توجه به اینکه قانون نمونه آنسیتال و همچنین قانون تجارت الکترونیک ایران، از زمره قواعد ماهوی نیستند، به مسئله اعتبار قرار داد و آثار حقوقی آن توجه ننموده و آن را به قواعد عمومی واگذار کرده اند. بر عکس ، زمان ارسال و دریافت داده پیام و مکان ارسال و دریافت داده پیام را مورد توجه قرار داده اند، بنابراین تعیین زمان و مگان قرار دادهای منعقده از طریق واسطه های الکترونیک ، علاوه بر مقررات ناظر به تجارت الکترونیک، باید به قواعد نیز توجه نمود.