مقاله مکان یابی ژن های کمی کنترل کننده میزان سدیم و پتاسیم در برنج تحت تنش شوری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله مکان یابی ژن های کمی کنترل کننده میزان سدیم و پتاسیم در برنج تحت تنش شوری دارای ۳۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مکان یابی ژن های کمی کنترل کننده میزان سدیم و پتاسیم در برنج تحت تنش شوری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مکان یابی ژن های کمی کنترل کننده میزان سدیم و پتاسیم در برنج تحت تنش شوری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مکان یابی ژن های کمی کنترل کننده میزان سدیم و پتاسیم در برنج تحت تنش شوری :

تعداد صفحات :۳۳

این بررسی با هدف نقشه­یابی QTL های کنترل­کننده تحمل به شوری با استفاده از لاین بسیار متحمل FL478 در موسسه تحقیقات بین المللی برنجIRRI ، در سال­های۱۳۸۴ تا ۱۳۸۶ اجرا گردید. ارزیابی فنوتیپی ۲۳۵۰ لاین BC3F4 حاصل از تلاقی ژنوتیپ­های IR29 ×FL478، در مرحله گیاهچه در شرایط کنترل شده برای صفات امتیاز تحمل به شوری ژنوتیپ­ها، میزان انباشت سدیم و پتاسیم در برگ چهارم و نسبت آنها، بر وجود تفاوت معنی­دار بین فامیل­های تلاقی برگشتی دلالت داشت. نتایج نشان داد که پایین بودن نسبت +Na+/Kدر لاین FL478، عمدتاً از طریق جذب کمتر سدیم رخ می­دهد. نتایج مکان یابیQTL ها با ژنوتیپ­یابی انتخابی ۵۰۰ تک بوته کرانه­ای با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره، بیانگر وجود بیشترین و کمترین تعداد QTL به ترتیب، برای غلظت­های Na+ و K+بود. مکان­یابی فاصله­ای مرکب نشان داد که علاوه بر کروموزوم ۱، کروموزم­های ۶، ۸ و ۱۰ دارای QTL های مهم و تأثیرگذار بر تحمل به شوری در مرحله گیاهچه می­باشند. برای غلظت سدیم در برگ چهارم یک QTL در ناحیه Saltol مکان­یابی شد، در حالی­که برای امتیاز تحمل به شوری، غلظت پتاسیم و نسبت سدیم به پتاسیم QTL تأثیرگذاری در ناحیه فوقانی Saltol شناسائی شد. برای امتیاز تحمل به شوری، مکان­های ژنی بزرگ­اثری روی کروموزوم های ۱، ۳ و ۶ مکان­یابی شدند. برای غلظت سدیم و نسبت سدیم به پتاسیم، کروموزوم­های ۱، ۶، ۱۰ و ۱۲ دارای QTL های بزرگ­اثر بودند که منشاء اکثر آن­ها FL478 بود. همچنین، هیچ­گونه اپیستازی معنی­داری نیز بینQTL ها دیده نشد. بنابراین، در اصلاح به کمک نشانگر و با استفاده از لاین FL478 به عنوان یکی از متحمل­ترین لاین­های اصلاحی، لازم است هرم­سازی QTL ها و ادغام همزمان چند QTLبزرگ اثر به ارقام مدنظر قرار گیرد.