مقاله بررسی رابط? نوع دینداری دانشجویان ومیزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه های شهر قم)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی رابط? نوع دینداری دانشجویان ومیزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه های شهر قم) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی رابط? نوع دینداری دانشجویان ومیزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه های شهر قم)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی رابط? نوع دینداری دانشجویان ومیزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه های شهر قم)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی رابط? نوع دینداری دانشجویان ومیزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه های شهر قم) :

تعداد صفحات :۲۴

تحقیق حاضر، به بررسی رابط نوع دینداری و میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی دانشجویان شهر قم، می‌پردازد. برای سنجش نوع دینداری از ترکیب نظریات انواع دینداری، بهره بردیم و در نهایت هفت نوع دینداری (عامیانه، شریعتمدارانه، رسمی حکومتی، متجددانه، سکولار،لائیک و ترکیبی) مناسب جامعه آماری، برگزیده شد.نظریه‌هایی که از آنها متغیر‌های مستقل این تحقیق استخراج شدند، عبارتند از: نظریه سکولار زدایی پیتر برگرو نظریه‌ کاشت گربنر. در این تحقیق، از روش پیمایش استفاده گردید. جامعه‌آماری تحقیق دانشجویان دانشگاه‌های شهر قم می‌باشد که در سال تحصیلی ۱۳۹۰ـ ۱۳۸۹ در دانشگاه‌های استان قم مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه ۳۵۴ نفر بوده و از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای استفاده شد.یافته های تحقیق بیانگر آن است که میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی داخلی با نوع دینداری افراد ارتباط داشته است و افرادی که دین عامیانه داشته‌اند از این وسایل، بیشتر استفاده می‌کردند. همچنین میزان استفاده از وسایل‌‌ارتباط جمعی خارجی نیز با نوع دینداریافراد ارتباط داشته است. به گونه‌ای که میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی خارجی، در دینداری عامیانه، نسبت به انواع دیگر دینداری، کمتر بوده است.