مقاله بررسی تجمع فلزات سنگین کادمیوم و نیکل در بافت‌‌های ماهی زمین‌‌کن (Platycephalus indicus) در تالاب حرا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی تجمع فلزات سنگین کادمیوم و نیکل در بافت‌‌های ماهی زمین‌‌کن (Platycephalus indicus) در تالاب حرا دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تجمع فلزات سنگین کادمیوم و نیکل در بافت‌‌های ماهی زمین‌‌کن (Platycephalus indicus) در تالاب حرا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تجمع فلزات سنگین کادمیوم و نیکل در بافت‌‌های ماهی زمین‌‌کن (Platycephalus indicus) در تالاب حرا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تجمع فلزات سنگین کادمیوم و نیکل در بافت‌‌های ماهی زمین‌‌کن (Platycephalus indicus) در تالاب حرا :

تعداد صفحات :۱۰

تالاب حرا در استان هرمزگان با کارکردها و ارزش‌‌های متعدد، پرندگان نادر و آبزیان غیرمتعارف از جمله مهم‌‌ترین بوم‌سازگان‌های آبی در کشور محسوب می‌‌‌شود. در سال‌‌های اخیر به دلیل افزایش استقرار صنایع مختلف در سواحل و رشد و توسعه شهرهای ساحلی این بوم‌‌سازگان آبی و آبزیان موجود به‌دلیل تخلیه فاضلاب و آلاینده‌‌ها به آن به‌‌ویژه فلزات سنگین در معرض تهدید قرار گرفته‌‌اند. پژوهش حاضر به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین نیکل و کادمیوم در بافت‌‌های عضله، کبد و آبشش ماهی زمین‌‌کن (Platycephalus indicus) در تالاب حرا واقع در استان هرمزگان، انجام گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که کبد بالاترین غلظت فلزات کادمیوم و نیکل را، به ترتیب با میانگین ۹۱/۰ و ۰۳/۳ میکروگرم بر گرم نسبت به بافت‌‌های آبشش و عضله دارا بوده و کمترین غلظت فلزات در بافت عضله به ترتیب با میانگین ۲۸/۰ و ۶۴/۲ میکروگرم بر گرم مشاهده گردید. نتایج آزمون همبستگی پیرسون در بافت‌‌های مورد مطالعه با عوامل طول کل، وزن و سن نشان داد که ارتباط منفی معناداری بین غلظت فلزات در تمامی بافت ها با فاکتورهای زیستی مذکور وجود داشت. همچنین نتایج حاصل از بررسی‌‌های آماری، حاکی از بالاتر بودن میزان نیکل در بافت عضله نسبت به استانداردهای WHO و FEPA بود.