مقاله ارزش رجحانی گونههای مرتعی برای گوسفند ماکویی در مراتع کوهستانی کلیدداغی جلفا
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله ارزش رجحانی گونههای مرتعی برای گوسفند ماکویی در مراتع کوهستانی کلیدداغی جلفا دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله ارزش رجحانی گونههای مرتعی برای گوسفند ماکویی در مراتع کوهستانی کلیدداغی جلفا کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزش رجحانی گونههای مرتعی برای گوسفند ماکویی در مراتع کوهستانی کلیدداغی جلفا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله ارزش رجحانی گونههای مرتعی برای گوسفند ماکویی در مراتع کوهستانی کلیدداغی جلفا :
تعداد صفحات :۲۴
تعیین رژیم غذایی دامهای چراکننده در مرتع، یکی از ملزومات اساسی مدیریت دام در مناطق مختلف آب و هوایی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رژیم غذایی گوسفند ماکویی در مراتع کوهستانی کلیدداغی جلفا به عنوان مراتع معرف مناطق پراکنش گوسفند ماکویی در آذربایجان شرقی انجام شد. ابتدا از یک گل ۳۰۰ راسی، سه راس میش بالغ (سه ساله)، انتخاب و علامتگذاری شدند. در مرحل بعد با روش فیلمبرداری، مدت زمان چرا از هر گونه ثبت شد. سپس سهم هر گونه در ترکیب رژیم غذایی، از نسبت مدت زمان چرا بر روی هر گونه به مجموع زمان چرا از گونههای گیاهی محاسبه شد. بمنظور حذف اثر کم یا زیاد بودن سهم هر گون گیاهی بر خوشخوراکی، بجای درصد خوشخوراکی از شاخص رجحان استفاده شد و با استناد به مقادیر آن، کلاس خوشخوراکی هر یک از گونههای گیاهی تعیین گردید. نتایج نشان داد ارجحیت غذایی دامها در طول فصل چرا، به ترتیب شامل فوربها، بوتهها و گراسها میباشد. در طول دوره آزمایش، گونههای Carthamus oxyacantha، Tanacetum pinnatum، Silene aucheriana، Salvia hydrangea، Helichrysumrubicundum، Annualgrasses(BromustectorumوBromusrubens)، Festucaovina، Astragalus effusesوGaliumverumبه ترتیب بیشترین شاخص رجحان را داشتند. مقدار شاخص رجحان آنها، ۴/۱≤ میباشد و به عنوان گونههای کلاس در نظر گرفته شد. شاخص رجحان گونههای Serratulacoriacea، Centaureavirgata، Thymuskotschyanus، Astragalusonobrychis، Resedaaucheri، Centaureaxanthocephalaو Noaeamucronata 3/1-7/0 میباشد که به عنوان گیاهان کلاسΠ در نظر گرفته شد. گونههای Acanthophyllummucronatum، Artemisia sieberi، Agropyrontauri، Tucriumpolium، Acantholimonatropatanum، Stipabarbata وStachysinflata نسبت به دیگر گونهها، کمترین مقدار شاخص رجحان را داشتند (۶/۰≥) و به عنوان گونههای کلاس در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که خوشخوراکی گونهها، متناسب با تغییر در ترکیب گیاهی، در طول فصل چرا یکسان نبود. بنابراین در نظر گرفتن کلاس یکسان خوشخوراکی برای هر یک از گونهها در مراحل مختلف رشد، صحیح نمیباشد و ضرورت دارد در شرح خدمات طرحهای مرتعداری به این موضوع توجه بیشتری گردد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.