مقاله بررسی مقایسه ای اثربخشی گرانیسترون- دگزامتازون در مقابل اندانسترون – دگزامتازون بر پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از اعمال جراحی لاپاراسکوپی ژنیکولوژیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی مقایسه ای اثربخشی گرانیسترون- دگزامتازون در مقابل اندانسترون – دگزامتازون بر پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از اعمال جراحی لاپاراسکوپی ژنیکولوژیک دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی مقایسه ای اثربخشی گرانیسترون- دگزامتازون در مقابل اندانسترون – دگزامتازون بر پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از اعمال جراحی لاپاراسکوپی ژنیکولوژیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی مقایسه ای اثربخشی گرانیسترون- دگزامتازون در مقابل اندانسترون – دگزامتازون بر پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از اعمال جراحی لاپاراسکوپی ژنیکولوژیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی مقایسه ای اثربخشی گرانیسترون- دگزامتازون در مقابل اندانسترون – دگزامتازون بر پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از اعمال جراحی لاپاراسکوپی ژنیکولوژیک :

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه: تهوع و استفراغ، دومین شکایت شایعِ بیماران بعد از عمل جراحی می باشد که باعث عوارض نادر اما جدی می شود. هدف از این مطالعه، ارائه پیشگیری بهتری از تهوع و استفراغ بعد از جراحیِ لاپاراسکوپی ژنیکولوژیک می باشد.
روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۹۰- ۱۳۸۹ در بیمارستان امام رضا (ع) و قائم (عج) مشهد انجام شد. ۱۵۰ بیمار که داوطلب جراحی لاپاراسکوپی ژنیکولوژیک بودند، به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. تمام بیماران بلافاصله بعد از اینداکشن بیهوشی دگزامتازون دریافت کردند. ۱۵ دقیقه قبل از خارج کردن لوله تراشه برای گروه یک، گرانیسترون و برای گروه دو، اندانسترون تجویز شد، گروه سوم (کنترل)، نرمال سالین دریافت کردند. در بیمارانی که دچار تهوع و استفراغ بعد از جراحی شدند، درمان به صورت یک چهارم دوز پروفیلاکسی آن دارو، وریدی و یک جا تجویز شد. نحوه تأثیر داروی ضد تهوع مورد بررسی قرار گرفت. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۱) و آزمون های کولموگروف – اسمیرنوف و آزمون پارامتریک ANOVA یک طرفه و آزمون آماری غیر پارامتریک کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: متغیر تهوع در فواصل زمانی ۱ ساعت و ۱ تا ۶ ساعت بعد از خارج کردن لوله تراشه در گروه گرانیسترون- دگزامتازون بیشتر از گروه اندانسترون – دگزامتازون و در هر دو گروهِ مداخله، بیشتر از گروه کنترل بود. این تفاوت در هر دو مرحله زمانی، معنی دار بود (به ترتیب ۰۱۹/۰=p، ۰۴۵/۰=p).
نتیجه‌گیری: ترکیب گرانیسترون- دگزامتازون در مقابل اندانسترون – دگزامتازون و در مقایسه با گروه کنترل، جهت پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از اعمال جراحی ژنیکولوژی لاپاراسکوپیک در فواصل زمانی ۱ ساعت و ۱ تا ۶ ساعت بعد از خارج کردن لوله تراشه، اثربخشی بیشتری دارد و پیشنهاد می شود در مهارت های بالینی روزانه برای پیشگیری و درمان بهترِ این عارضه تجویز شود.