مقاله محاسبه درجه اولویت ریسک در مدل FMEA با استفاده از تئوری فازی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله محاسبه درجه اولویت ریسک در مدل FMEA با استفاده از تئوری فازی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله محاسبه درجه اولویت ریسک در مدل FMEA با استفاده از تئوری فازی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله محاسبه درجه اولویت ریسک در مدل FMEA با استفاده از تئوری فازی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله محاسبه درجه اولویت ریسک در مدل FMEA با استفاده از تئوری فازی :

تعداد صفحات:۱۶

چکیده:

امروزه کیفیت حرف اول را در تسخیر بازار فروش محصول می زند. بنابراین، بهبود و ارتقاء سطح کیفیت محصول و خدمت ارائه شده توسط بنگاهها، اولین و اصلی ترین عامل پیشی گرفتن از رقبا و گرفتن سهم عمده بازار می باشد، از این رو امروزه مفهوم کیفیت توسعه داده شده و بعنوان یک دیدگاه جامع و یک فرهنگ عمومی در تمام سطوح سازمانی مورد توجه قرار گرفته است. در همین راستا و جهت نیل به هدف فوق، ابزارهای گوناگونی معرفی و توسعه داده شده اند. تجزیه و تحلیل حالت های خطا و آثار آنها ابزار کارآمد در مدیریت کیفیت می باشد. و کاربرد آنها روز به روز درعمل بیشتر می شود. روش تجزیه و تحلیل خطا و اثرات آن ریسک وقوع خطرات بالقوه در طول مراحل طراحی و تولید را برای جلوگیری از دریافت محصول نامطلوب توسط مشتری و جلوگیری از به خطر افتادن اعتبار و شهرت شرکت محاسبه نموده و از آن طریق، اقدامات اصلاحی را توصیه می نماید. از آنجاییکه یکی از اهداف FMEA انتخاب اقدامات اصلاحی مناسب برای کاهش ریسک و خرابی ها می باشد لذا گزینه هایی که ریسک خرابی بالاتری دارند اهمیت ویژه ای دارند. بنابراین همواره با یک عدد تحت عنوان عدد ریسک پذیری سروکار خواهیم داشت که از حاصلضرب سه پارامتر شدت خطا، احتمال وقوع خطا و احتمال کشف خطا به دست می آید. D*O*RPN=S در نهایت با اولویت بندی علل بالقوه براساس عدد ریسک (RPN)، اقدامات اصلاحی تعریف شده و منابع محدود به خطاهای با ریسک بالا تخصیص داده می شود. در این روش اساس کار برفکر و احساس انسان است. لذا با یک مفهوم مبهم و نادقیق مواجه می باشیم که نمی توان یک مقدار کمی دقیق برای پارامترهای سه گانه در نظر گرفت. بعبارت دیگر نسبت دادن عددی بین ۱ تا ۱۰ به هریک از عوامل موثر در ریسک پذیری برای تیم چند تخصصی مربوطه بسیار مشکل است و غالباً اختلاف نظر محسوسی در محاسبات بوجود می آید.