اثرات تعاملی هیپوگلایسمیک چهار و شش هفته تمرین شنا و عصاره هیدروالکلی آلوئه ورا (Aloe barbadensis) در موش های دیابتی شده با استروپتوزوتوسین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثرات تعاملی هیپوگلایسمیک چهار و شش هفته تمرین شنا و عصاره هیدروالکلی آلوئه ورا (Aloe barbadensis) در موش های دیابتی شده با استروپتوزوتوسین دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثرات تعاملی هیپوگلایسمیک چهار و شش هفته تمرین شنا و عصاره هیدروالکلی آلوئه ورا (Aloe barbadensis) در موش های دیابتی شده با استروپتوزوتوسین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثرات تعاملی هیپوگلایسمیک چهار و شش هفته تمرین شنا و عصاره هیدروالکلی آلوئه ورا (Aloe barbadensis) در موش های دیابتی شده با استروپتوزوتوسین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثرات تعاملی هیپوگلایسمیک چهار و شش هفته تمرین شنا و عصاره هیدروالکلی آلوئه ورا (Aloe barbadensis) در موش های دیابتی شده با استروپتوزوتوسین :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : گیاهان دارویی

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه: فعالیت های ورزشی و تغذیه از ارکان اساسی مراقبت و مدیریت دیابت می باشند. هدف: هدف تحقیق حاضر برسی اثرات تعاملی هیپوگلایسمیک شنا و آلوئه ورا در موش های دیابتی بود. روش بررسی: ۷۲ سر موش دیابتی انتخاب و در ۹ گروه (۱) کنترل هفته اول، (۲) کنترل هفته چهارم، (۳) کنترل هفته ششم، (۴) چهار هفته آلوئه ورا، (۵) شش هفته آلوئه ورا، (۶) چهار هفته شنا، (۷) شش هفته شنا، (۸) چهار هفته شنا و آلوئه ورا و (۹) شش هفته شنا و آلوئه ورا تقسیم شدند. جهت بررسی اثر القاء دیابت ۲۴ سر موش سالم انتخاب و در ۳ گروه (۱۰) کنترل هفته اول، (۱۱) کنترل هفته چهارم و (۱۲) کنترل هفته ششم قرار گرفتند. گروه های ۶ و ۸ چهار هفته و گروه های ۷ و ۹ شش هفته، پنج جلسه در هفته و هر جلسه ۳۰ دقیقه شنا کردند. همچنین گروه های ۴، ۵، ۸ و ۹ روزانهmg/kg 100 آلوئه ورا دریافت کردند. یافته ها با آزمون های آنالیز واریانس دو طرفه، آنالیز واریانس دو طرف ه و تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند (P£۰.۰۵). نتایج: القای دیابت اثر معنی داری بر افزایش گلوکز و مقاومت به انسولین و کاهش انسولین دارد (P<0.05)، تمرین شنا، مصرف آلوئه ورا و ترکیب تمرین شنا و آلوئه ورا اثر معنی داری بر کاهش گلوکز و مقاومت به انسولین دارد (P<0.05) همچنین ۶ هفته شنا نسبت به ۴ هفته شنا و ۶ هفته مصرف آلوئه ورا نسبت به ۴ هفته اثر بیشتری بر کاهش گلوکز و مقاومت به انسولین دارد (P<0.05). نتیجه گیری: چهار و شش هفته شنا و آلوئه ورا دارای اثرات تعاملی هیپوگلایسمیک در موش های دیابتی هستند.

کلید واژه: آلوئه ورا، تمرین شنا، دیابت، شاخص های گلایسمیک