بررسی اثر کیندلینگ پنتیلین تترازول و غیرفعالسازی هیپوتالاموس جانبی بر روند کیندلینگ و جمعیت نورونی هیپوکامپ

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر کیندلینگ پنتیلین تترازول و غیرفعالسازی هیپوتالاموس جانبی بر روند کیندلینگ و جمعیت نورونی هیپوکامپ دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر کیندلینگ پنتیلین تترازول و غیرفعالسازی هیپوتالاموس جانبی بر روند کیندلینگ و جمعیت نورونی هیپوکامپ  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر کیندلینگ پنتیلین تترازول و غیرفعالسازی هیپوتالاموس جانبی بر روند کیندلینگ و جمعیت نورونی هیپوکامپ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر کیندلینگ پنتیلین تترازول و غیرفعالسازی هیپوتالاموس جانبی بر روند کیندلینگ و جمعیت نورونی هیپوکامپ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فصلنامه دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (اسرار)

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: صرع یک اختلال عصبی ناشی از تغییرات سیناپسی است که منجر به افزایش تحریک پذیری و تغییرات ساختاری بافت مغزی می گردد. کیندلینگ یک مدل حیوانی صرع است که طی تحریک های مکرر الکتریکی یا شیمیایی زیرآستانه ای منجر به تغییرات سیناپسی و مداری در مغز می شود. هیپوتالاموس جانبی به عنوان کانون اصلی نورون های اورکسینرژیک در خواب و بیداری و نیز تحریک پذیری مغزی دخیل است و گیرنده های زیادی در هیپوکامپ دارد. بنابراین، در این مطالعه به بررسی اثر کیندلینگ و غیرفعالسازی هیپوتالاموس جانبی بر تغییرات بافتی هیپوکامپ پرداخته شد.مواد و روش ها: به منظور ایجاد کیندلینگ شیمیایی، داروی پنتیلن تترازول به میزان ۴۵ میلیگرم / کیلوگرم، هر ۴۸ ساعت از طریق داخل صفاقی تا ۱۳ روز به حیوان تزریق گردید. سه مرحله متوالی ۴ یا ۵، به عنوان تایید کیندلینگ در نظر گرفته شد. لیدوکایین ۲% با کمک دستگاه استریوتاکسی به هیپوتالاموس جانبی سمت راست، نیم ساعت قبل از هر تزریق پنتیلن تترازول تجویز گردید. رنگ آمیزی Nissl جهت مشاهده جمعیت نورونی نواحی CA3 و هیلوس(Hilus) هیپوکامپ استفاده گردید.یافته ها: غیرفعالسازی هیپوتالاموس جانبی از نمو کیندلینگ پنتیلن تترازول (دوز ۴۵ میلی گرم) پیشگیری نمود. پراکندگی سلولی در ناحیه ژیروس دندانه ای و ناحیه CA3 هیپوکامپ در اثر کیندلینگ پنتیلن تترازول افزایش یافت. در حالی که، غیرفعالسازی هیپوتالاموس جانبی نتوانست از این پراکندگی پیشگیری نماید. از طرفی، کیندلینگ اثر قابل مشاهده بر جمعیت نورونی نواحی CA3 و هیلوس هیپوکامپ نداشت.نتیجه گیری: تحلیل نتایج نشان داد که کیندلینگ پنتیلن تترازول در ایجاد پراکندگی نورونی هیپوکامپ نقش دارد و غیرفعالسازی هیپوتالاموس جانبی اگر چه از نمو کیندلینگ ممانعت می نماید، قادر به پیشگیری از پراکندگی نورونی نیست.

کلید واژه: صرع، کیندلینگ، پنتیلن تترازول، هیپوتالاموس جانبی