مدل سازی تغییرات زمانی و مکانی کیفیت آب زیرزمینی در مناطق خشک با استفاده از روش های زمین آماری (مطالعه موردی: دشت کوهپایه -سگزی اصفهان)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مدل سازی تغییرات زمانی و مکانی کیفیت آب زیرزمینی در مناطق خشک با استفاده از روش های زمین آماری (مطالعه موردی: دشت کوهپایه -سگزی اصفهان) دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مدل سازی تغییرات زمانی و مکانی کیفیت آب زیرزمینی در مناطق خشک با استفاده از روش های زمین آماری (مطالعه موردی: دشت کوهپایه -سگزی اصفهان)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مدل سازی تغییرات زمانی و مکانی کیفیت آب زیرزمینی در مناطق خشک با استفاده از روش های زمین آماری (مطالعه موردی: دشت کوهپایه -سگزی اصفهان)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مدل سازی تغییرات زمانی و مکانی کیفیت آب زیرزمینی در مناطق خشک با استفاده از روش های زمین آماری (مطالعه موردی: دشت کوهپایه -سگزی اصفهان) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : طلوع بهداشت

تعداد صفحات :۲۰

مقدمه: منابع آب زیرزمینی به عنوان یکی از مهمترین منابع آبی در مناطق خشک و نیمه خشک، محسوب می شوند، از این رو حفاظت کیفی آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. از طرفی پایش و بررسی کیفیت آب زیرزمینی مشکل و هزینه بر می باشد، لذا استفاده از روش های درون یابی، ضرورری به نظر می رسد.روش بررسی: در این تحقیق توصیفی، تغییرات مکانی و زمانی برخی از پارامترهای کیفی آب زیرزمینی دشت کوهپایه- سگزی اصفهان شامل Ec،TDS و Na در دوره آماری ۱۳۸۹-۱۳۷۴، مورد بررسی قرار گرفته و میزان و جهت تغییرات این پارامترها، مشخص شده است. بدین منظور ابتدا چهارروش زمین آماری و قطعی قابل اجرا در محیط ArcGIS9.3یعنی کریجینگ، کوکریجینگ، تابع شعاع محور و عکس فاصله وزنی، مورد بررسی قرار گرفت. سپس بهترین تابع و توان برای هر یک از چهار روش ذکر شده و بهترین روش برای هر پارامتر در هر سال دوره آماری بر اساس کمترین میزان ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE)، انتخاب گردید. در نهایت نقشه های پهنه بندی پارامترها در محیط ArcGIS9.3، ترسیم گردید.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که برای هر سال و هر پارامتر روشی خاصی با تابع یا توانی خاص، بهترین نتیجه را دارد و روند منظمی در آنها وجود ندارد، اما در سال های بعد از سال ۱۳۸۳، روش های کریجینگ و کوکریجینگ، نتایج بهتری نسبت به دیگر روش ها داشته اند.نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان می دهد که کیفیت منابع آبی دشت کوهپایه- سگزی در سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ۱۳۷۴، کاهش چشمگیری یافته است. بیشترین میزان تغییرات نیز در مناطق نزدیک به رودخانه زاینده رود رخ داده است به طوریکه در مناطق جنوبی دشت کانون های بحرانی ظاهر شده است، که این خود گواه بر نقش موثر این رودخانه بر سفره های مسیر خود می باشد.

کلید واژه: مدل سازی، آب زیر زمینی، روش زمین آماری، دشت کوهپایه سگزی، اصفهان