اثر سطوح مختلف شوری و باکتری های محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد جو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر سطوح مختلف شوری و باکتری های محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد جو دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر سطوح مختلف شوری و باکتری های محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد جو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر سطوح مختلف شوری و باکتری های محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد جو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر سطوح مختلف شوری و باکتری های محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد جو :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش های به زراعی(تنش های محیطی در علوم گیاهی)

تعداد صفحات :۲۲

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف شوری به همراه باکتری های محرک رشد بر عملکرد و اجزاء عملکرد جو، آزمایشی به صورت گلخانه ای درمزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واقع در ماهدشت در سال زراعی ۱۳۸۹-۱۳۸۸ به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در ۴ تکرار انجام گرفت. فاکتور اول غلظت شوری با استفاده از کلرید سدیم در چهارسطح (۰، ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ میلی مولار) و فاکتور دوم چهار سطح سویه باکتری شامل شاهد، ازتو باکتر، آزوسپریلیوم و مخلوط دوباکتری آزوسپیریلیوم، ازتوباکتر بود. بذرهای جو رقم نصرت پس از تلقیح با سویه های مورد نظر در گلدان هاکاشته شدند. در طول دوره رشدگیاه، رطوبت گلدانها با اضافه کردن آب در حد ظرفیت مزرعه نگهداری شدند. شاخص های رشدگیاه شامل ارتفاع بوته، طول پدانکل، طول سنبله، وزن سنبله، تعداد سنبله، تعداد دانه درهر سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، بیوماس وشاخص برداشت تعیین شدند. نتایج به دست آمده نشان داد، اثر تیمار شوری بر صفت طول پدانکل در سطح احتمال ۱% معنی دار شد و اثر متقابل تیمار شوری و باکتری بر صفات وزن سنبله، تعداد سنبله، تعداد دانه در هرسنبله، عملکرد دانه، بیوماس و شاخص برداشت در سطح احتمال ۱% معنی دار و در ارتفاع بوته، طول سنبله و وزن هزار دانه درسطح احتمال ۵% معنی دار شدند. در صفت عملکرد دانه بیشترین عملکرد مربوط به تیمار s1b3 (شاهد، مخلوط دو باکتری) به مقدار ۲.۶۴ گرم در واحد سطح گلدان بود که نسبت به تیمارشاهد (s1b4) 20% افزایش عملکرد دانه مشاهده گردید و کمترین عملکرد دانه مربوط به تیمار s1b1 (شاهد، ازتوباکتر) به مقدار ۱.۵۳ گرم در واحد سطح گلدان بود که نسبت به تیمار شاهد ( s 1 b 4) 31% کاهش یافت. تنش شوری باعث کاهش عملکرد دانه می شود و استفاده از ازتوباکتر و آزوسپیریلیوم به افزایش عملکرد دانه درگیاه جو در این شرایط کمک می کند.

کلید واژه: تنش شوری، باکتری های محرک رشد، جو، عملکرد دانه