بررسی اثر کاهش تعداد جلسات و افزایش شدت تمرین بر ترکیب بدن، توان هوازی و بی هوازی دانشجویان دختر غیرورزشکار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر کاهش تعداد جلسات و افزایش شدت تمرین بر ترکیب بدن، توان هوازی و بی هوازی دانشجویان دختر غیرورزشکار دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر کاهش تعداد جلسات و افزایش شدت تمرین بر ترکیب بدن، توان هوازی و بی هوازی دانشجویان دختر غیرورزشکار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر کاهش تعداد جلسات و افزایش شدت تمرین بر ترکیب بدن، توان هوازی و بی هوازی دانشجویان دختر غیرورزشکار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر کاهش تعداد جلسات و افزایش شدت تمرین بر ترکیب بدن، توان هوازی و بی هوازی دانشجویان دختر غیرورزشکار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم زیستی ورزشی (حرکت)

تعداد صفحات :۲۵

در این پژوهش کاهش تعداد جلسات تمرینی و در مقابل افزایش شدت تمرین بر ترکیب بدن (درصد چربی بدن و شاخص توده بدنی)، توان هوازی و بی هوازی بررسی شد. ۸۰ آزمودنی دختر غیرورزشکار (با میانگین سنی ۱.۵۳±۲۰.۲سال و میانگین ۵.۴۳±۱۶۰.۱۸سانتی متر)، از طریق تکمیل پرسشنامه و به صورت تصادفی (از مجموع ۱۲۰ نفر) انتخاب شدند و در چهار گروه ۲۰ نفره (سه گروه تمرینی و یک گروه گواه) قرار گرفتند و گروه های تمرینی به ترتیب یک، دو و سه جلسه تمرین در هفته به مدت ۸ هفته را انجام دادند. تمرینات شامل تمرین تناوبی به صورت هر روز ۶۰ دقیقه راه رفتن و دویدن با سرعت های معین برای هر گروه تمرینی بود، به گونه ای که گروه سه جلسه، تمرینی با شدت کم (۷۰-۶۰ درصد ضربان قلب بیشینه) و گروه دو جلسه، تمرینی با شدت متوسط (۸۰-۷۰ درصد ضربان قلب بیشینه) و گروه یک جلسه، تمرینی با شدت زیاد (۹۰-۸۰ درصد ضربان قلب بیشینه) را انجام می دادند. برای برآورد توان هوازی، از آزمون دو رفت و برگشت ۲۰ متر (شاتل ران)، برای سنجش توان بی هوازی (قدرت انفجاری پاها)، از آزمون پرس سارجنت و برای برآورد درصد چربی، از روش سه نقطه ای چین پوستی (سه سربازو، ران و فوق خاصره) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار SPSS 11 و تحلیل واریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد هر چه تعداد جلسات تمرین بیشتر و شدت کمتر باشد، نتایج بهتری در درصد چربی بدن و توان هوازی کسب می شود. چنانچه سه جلسه تمرین در هفته با شدت کم نسبت به گروه های تمرینی دیگر، موجب کاهش معناداری در درصد چربی بدن ( (۰.۱۲±.۴۸و شاخص توده بدن (۰.۰۶±۲.۹۳) و افزایش معنادار توان هوازی (۱۳.۷۷±۱.۰۹) شد. برعکس هر چه تعداد جلسات تمرین کمتر و شدت بیشتر باشد، نتایج بهتری در توان بی هوازی کسب می شود، به طوری که بین گروه یک جلسه تمرین در هفته و گروه گواه بیشترین تفاوت معنی دار (۸.۲۷±۱.۵۹) مشاهده شد.

کلید واژه: تواتر تمرین، شدت تمرین، توان هوازی، توان بی هوازی، ترکیب بدن، دانشجویان غیرورزشکار