مقایسه اثر دارویی آمانتادین و متیل فنیدیت در کودکان و نوجوانان با اختلال نقص توجه/ بیش فعالی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر دارویی آمانتادین و متیل فنیدیت در کودکان و نوجوانان با اختلال نقص توجه/ بیش فعالی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر دارویی آمانتادین و متیل فنیدیت در کودکان و نوجوانان با اختلال نقص توجه/ بیش فعالی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر دارویی آمانتادین و متیل فنیدیت در کودکان و نوجوانان با اختلال نقص توجه/ بیش فعالی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر دارویی آمانتادین و متیل فنیدیت در کودکان و نوجوانان با اختلال نقص توجه/ بیش فعالی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : ابن سینا

تعداد صفحات :۹

مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی بیشتر و تحت شرایط دوسوکور و کنترل شده، اثربخشی آمانتادین در کودکان و نوجوانان با اختلال نقص توجه/ اختلال بیش فعالی نسبت به متیل فنیدیت است.روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی در طی ۶ هفته بوده است. چهل نفر (۲۸ پسر و ۱۲ دختر) با اختلال تشخیص داده شده با معیار DSM-IV-TR جمعیت مورد مطالعه، این تحقیق را تشکیل داده اند. تمام افراد مورد مطالعه به طور تصادفی تحت درمان با استفاده از کپسول آمانتادین با دوز ۱۵۰-۱۰۰ میلی گرم در روز بسته به وزن (۱۰۰ میلی گرم در روز برای < 30 کیلوگرم و ۱۵۰ میلی گرم در روز برای > 30 کیلوگرم) و یا متیل فنیدیت با دوز ۳۰-۲۰ میلی گرم در روز برای ۶ هفته تحت کارآزمایی بالینی قرار گرفتند. ابزار اصلی اندازه گیری پیامد، مقیاس اندازه گیری اختلال نقص توجه/ بیش فعالی والد و معلم (ورژن چهارم) بود. (ADHD-RS-IV).یافته ها: تفاوت معنی داری بین دو گروه، در نمرات والدین و معلمین وجود نداشت (df=1 و F=0.02 و P=0.86 و df=1 و F=0.01 و P=0.89). عوارض کاهش اشتها و بی قراری در گروه متیل فنیدیت به میزان بیشتری مشاهده شد.بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که آمانتادین سبب بهبود قابل توجه علائم اختلال شده و به خوبی تحمل می شود و ممکن است در درمان کودکان مبتلا به اختلال مفید باشد. با این وجود، نتایج حاضر نمی تواند به عنوان اثبات کننده اثربخشی این دارو تلقی شود.

کلید واژه: آمانتادین، متیل فنیدیت، اختلال نقص توجه/ بیش فعالی