مقاله قلمرو مناطق بیابانی استان مرکزی از جنبه پوشش گیاهی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله قلمرو مناطق بیابانی استان مرکزی از جنبه پوشش گیاهی دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله قلمرو مناطق بیابانی استان مرکزی از جنبه پوشش گیاهی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله قلمرو مناطق بیابانی استان مرکزی از جنبه پوشش گیاهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله قلمرو مناطق بیابانی استان مرکزی از جنبه پوشش گیاهی :

مقاله قلمرو مناطق بیابانی استان مرکزی از جنبه پوشش گیاهی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۸۹ در تحقیقات مرتع و بیابان ایران از صفحه ۱۴۹ تا ۱۶۵ منتشر شده است.
نام: قلمرو مناطق بیابانی استان مرکزی از جنبه پوشش گیاهی
این مقاله دارای ۱۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله قلمرو
مقاله بیابان
مقاله GIS
مقاله استان مرکزی
مقاله پوشش گیاهی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
بیابان مکانی است که در آن مشکلات محیطی، زندگی انسان را با مشکل روبرو می سازد. در بوجود آمدن شرایط بیابانی عوامل مختلف اقلیمی، زمین شناسی، پوشش گیاهی، خاک شناسی، هیدرولوژی و ژئومورفولوژی نقش خاص خود را ایفا نموده و بر یکدیگر نیز تاثیرگذار می باشند. برای شناسایی مناطق بیابانی و محدوده آنها، نیاز به بررسی دقیق عوامل فوق الذکر در هر منطقه و تاثیر متقابل آنها بر یکدیگر می باشد. به طوری که در این تحقیق به بررسی محدوده بیابان های استان با توجه به عامل پوشش گیاهی پرداخته شده است. با تعیین محدوده بیابان ها و جمع آوری اطلاعات کامل در آن مناطق می توان جهت جلوگیری از گسترش بیابان ها و استفاده بهینه از پتانسیل های موجود در آن، برنامه ریزی مناسب و دقیق ارایه و اجرا نمود. برای این کار محدوده تیپ های گیاهی غالب تعیین و نقشه آن به صورت رقومی در محیط نرم افزار Ilwis تهیه شد. سپس تیپ های گیاهی غالب به گروه های مختلف تقسیم شد و با استفاده از اطلاعات موجود و با توجه به ویژگی های عمومی هریک از گروه ها و تیپ ها و گونه های گیاهی و مناطق رویشی محدوده اراضی بیابان تفکیک گردید و بر این اساس نقشه مناطق بیابانی استان از جنبه پوشش گیاهی تهیه شد. بنابراین کل عرصه تیپ های گیاهی بیابانی استان ۲۷۶۰۷۴ هکتار می باشد و در محدوده مورد مطالعه ۲۱ تیپ گیاهی شاخص مناطق بیابانی مورد شناسایی قرار گرفته که ضمن مشخص کردن هر تیپ گیاهی نسبت به ارزیابی و تعیین و ظرفیت مراتع نیز اقدام گردید؛ در نتیجه وسیعترین تیپ گیاهی بیابانی تیپHultemia persica– Scariola orientalis با ۷۷۸۳۳۸ هکتار می باشد که در محدوده شهرستان های ساوه، اراک، دلیجان و خمین پراکنده است و کوچکترین تیپ گیاهی Nitraria می باشد که با ۲۹۹۵ هکتار وسعت در حاشیه کفه نمکی کویر میقان واقع شده است.