مقایسه اثر سایتوتوکسیسیتی گوتافلو (GuttaFlow) و گوتاپرکا (Gutta-percha) بر روی سلول های L929 موش

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر سایتوتوکسیسیتی گوتافلو (GuttaFlow) و گوتاپرکا (Gutta-percha) بر روی سلول های L929 موش دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر سایتوتوکسیسیتی گوتافلو (GuttaFlow) و گوتاپرکا (Gutta-percha) بر روی سلول های L929 موش  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر سایتوتوکسیسیتی گوتافلو (GuttaFlow) و گوتاپرکا (Gutta-percha) بر روی سلول های L929 موش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر سایتوتوکسیسیتی گوتافلو (GuttaFlow) و گوتاپرکا (Gutta-percha) بر روی سلول های L929 موش :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (JOURNAL OF DENTAL SCHOOL SHAHID BEHESHTI UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCE)

تعداد صفحات :۹

سابقه و هدف: به تازگی ماده جدیدی با افزودن گوتاپرکا به سیلر RoekoSeal تحت عنوان GuttaFlow به بازار عرضه شده که نقش گوتاپرکا و سیلر را به طور همزمان ایفا می کند. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان سایتوتوکسیسیته دو ماده پر کننده کانال گوتافلو و گوتاپرکا بر روی فیبروبلاست های رده سلولی L929 موش بود.مواد و روشها: دو ماده بر اساس دستور کارخانجات سازنده آماده و در زیر هود تحت اشعه UV قرار گرفتند. سلول های فیبروبلاست L929 موش ۴ بار پاساژ و پس از بررسی حیات سلولی با محلول تریپان بلو، توسط لام نئوبار شمارش و درون چاهک های پلیت های کشت ۲۴ خانه ای قرار گرفتند. از سلول به عنوان گروه شاهد منفی و ماده دی متیل متاکریلات به عنوان شاهد مثبت استفاده شد. سلول ها در دمای ۳۷oC، رطوبت %۹۸ و غلظت %۵Co2 و در محیط کشت شامل (%۱۰ FBS) fetal bovine serum و Dulbecco’s MEM + پنی سیلین ۱۰۰۰۰ unit + استرپتومایسین ۱۰۰۰۰ µg/ml رشد داده شدند. ۱۰ نمونه از هر یک از گروه ها در مجاورت محیط کشت قرار گرفته و پلیت ها بعد از ۲۴ ساعت در شرایط استریل انکوبه شدند. میزان سمیت مواد بعد از ۱، ۲۴ و ۷۲ ساعت با روش MTT بررسی شد. یافته ها توسط آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و دو طرفه و همچنین آزمون مقایسه های متعدد Tukey و سطح معنی داری P<0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین جذب نوری گوتاپرکا در ۱ ساعت ۰.۴۸۲۶، در ۲۴ ساعت ۰.۲۲۳۳ و در ۷۲ ساعت برابر ۰.۱۶۷۵ بود. این مقادیر در گوتافلو به ترتیب برابر ۰.۴۷۹۶، ۰.۲۹۰۳ و ۰.۵۶۰۳ بودند. بر این اساس نوع ماده پر کننده، زمان اندازه گیری و همچنین اثر متقابل دو متغیر بر میزان جذب نوری نمونه ها اثر معنی دار داشته است P<0.0001) در همه موارد).نتیجه گیری: بیشترین میزان سمیت ماده GuttaFlow در ۲۴ ساعت و کمترین آن در ۷۲ ساعت مشاهده گردید ولی میزان سمیت گوتاپرکا با افزایش زمان سیر صعودی داشت.

کلید واژه: سمیت سلولی، ماده پر کننده گوتافلو، گوتاپرکا