مقایسه روش های برنامه ریزی خطی متعارف، تقریبا بهینه و فازی در تعیین جیره غذایی طیور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه روش های برنامه ریزی خطی متعارف، تقریبا بهینه و فازی در تعیین جیره غذایی طیور دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه روش های برنامه ریزی خطی متعارف، تقریبا بهینه و فازی در تعیین جیره غذایی طیور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه روش های برنامه ریزی خطی متعارف، تقریبا بهینه و فازی در تعیین جیره غذایی طیور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه روش های برنامه ریزی خطی متعارف، تقریبا بهینه و فازی در تعیین جیره غذایی طیور :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم کشاورزی

تعداد صفحات :۱۲

کاهش هزینه ها در واحدهای تولیدی یکی از راه های افزایش بهره وری در این واحدها به حساب می آید. در واحدهای دامپروری، خوراک دام، بیشترین سهم از هزینه ها را به خود اختصاص داده است. برنامه ریزی خطی متعارف، یکی از روش های مناسبی است که می توان با استفاده از آن جیره دام را با حداقل هزینه تنظیم نمود. ولی از آن جایی که در تنظیم جیره دام در شرایط مختلف ممکن است، مدیر احتیاج به گزینه های مختلفی از جیره تنظیم شده داشته باشد، که این گزینه ها علاوه بر رفع احتیاجات غذایی و موثر بودن به اندازه جیره متعارف، دارای هزینه کمی نیز باشند، از این رو مدل (MGA) مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین از آنجایی که در تنظیم جیره علاوه بر هزینه ها بایستی به نیازهای فیزیکی دام نیز توجه شود و در واقع جیره تنظیمی باید از انعطاف لازم برخوردار باشد لذا برنامه ریزی خطی فازی، ابزار مناسبی برای تحقق این هدف به حساب می آید. بدین دلایل جیره مرغ گوشتی برای دوره پیش دان (۰ تا ۴۰ هفتگی) با استفاده از روش برنامه ریزی خطی متعارف تقریبا بهینه و فازی تنظیم گردید که مقایسه نتایج نشان می دهد که جیره تنظیمی به روش فازی علاوه بر انعطاف پذیری، هزینه جیره را نیز به اندازه ۱.۲ درصد نسبت به جیره اصلی کاهش می دهد. همچنین روش فازی، هزینه جیره را نسبت به جیره تقریبا بهینه (۱)، (۲) و (۳)، ۱۰ درصد و نسبت به جیره تقریبا بهینه (۴)، ۷.۲ درصد کاهش می دهد. از این رو جیره تنظیمی به روش فازی مناسب تر از سایر روش ها می باشد.

کلید واژه: برنامه ریزی خطی، جیره غذایی طیور