راه اندازی فن PCR برای تشخیص آلودگی به ویروس HTLV-1 در بافت های پارافینه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 راه اندازی فن PCR برای تشخیص آلودگی به ویروس HTLV-1 در بافت های پارافینه دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد راه اندازی فن PCR برای تشخیص آلودگی به ویروس HTLV-1 در بافت های پارافینه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی راه اندازی فن PCR برای تشخیص آلودگی به ویروس HTLV-1 در بافت های پارافینه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن راه اندازی فن PCR برای تشخیص آلودگی به ویروس HTLV-1 در بافت های پارافینه :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: ویروس HTLV-1 اولین رتروویروس شناخته شده انسانی و جز خانواده انکوویرس ها است. ویژگی مهم این ویروس محدودیت شیوع جغرافیایی آن است و شمال خراسان یکی از مناطق آندمیک آلودگی به ویروس HTLV-1 می باشد. مطالعات اپیدمیولوژی و بررسی انتشار آلودگی می تواند در طراحی روش های پیشگیری موثر باشد. پژوهش حاضر با هدف راه اندازی فن PCR(Polymerase Chain Reaction) برای اولین بار در ایران، بر روی بافت های پارافینه جهت بررسی آلودگی به ویروس HTLV-1 انجام شده است. این روش زمینه را برای مطالعات اپیدمیولوژی مولکولی در راستای مشخص کردن جغرافیایی و به ویژه تاریخی آلودگی و نیز بررسی الگوهای انتشار آن فراهم می آورد.روش بررسی: این مطالعه از نوع تجربی به صورت آزمایشگاهی به منظور تثبیت تکنیک است. ابتدا جستجوی ژن بتااکتین با استفاده از پرایمرهای اختصاصی مربوطه بر روی نمونه های بافتی پارافینه از اعضای مختلف مانند کبد، طحال، پوست و گره لنفی که از بایگانی بخش آسیب شناسی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد استخراج گردیده بود به صورت پذیرفت. غلظت اپتیمال کلرید منیزیم ۲ میلی مول و پرایمر ۸ پیکومول بود. غلظت بهینه DNA برای بلوک های بافتی مختلف، متفاوت بود. پس از آنPCR با پرایمرهای tax، pol، env و LTR ژنوم ویروس HTLV-1 بر روی ۵۰ مورد بافت پارافینی گره لنفی انجام شد. و تکرار پذیری تکنیک روی بافت های پوست و گره لنفی آلوده به HTLV-1 نشان داده شد.نتایج: بین ۵۰ مور بافتهای مربوط به گروه های لنفی در یک مورد بیمار مبتلا به لنفوم غیر هوجکینی با پنج سری پرایمر (دو سری برای قطعه Tax و یک سری برای قطعاتLTR, Env, Pol) در نواحی مربوط به هر کدام ایجاد باند نمود. یک مورد دیگر مربوط به یک بیمار با لنفوم غیر هوجکینی تنها با دو سری پرایمر Tax مثبت بوده و با سایر پرایمرها باندی ایجاد نکرد. با احتساب مورد اول )به سبب قطعیت آلودگی به(HTLV-1 درصد شیوع در بافت های پارافینه گره های لنفی ۲ درصد می باشد. در صورت محاسبه مورد دوم شیوع آلودگی به ۴ درصد افزایش می یابد.نتیجه گیری: مقایسه میزان آلودگی بافتی در این مطالعه با شیوع سرولوژیک نمونه های خون (۲.۳ درصد) مطالعه دیگر ازنظر آماری تفاوت معنی داری نشان نداد و نتایج یکدیگر را تایید کردند (P=0.883).

کلید واژه: واکنش زنجیره ای پلیمراز، ویروس HTLV-1، لنفوم، استخراج DNA