مقایسه اثرات همودینامیک آزمون بیدار کردن و هزینه های دو روش بیهوشی کامل وریدی پروپوفول – آلفنتانیل و پروپوفول – رمی فنتانیل در جراحی فیوژن خلفی مهره ها

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثرات همودینامیک آزمون بیدار کردن و هزینه های دو روش بیهوشی کامل وریدی پروپوفول – آلفنتانیل و پروپوفول – رمی فنتانیل در جراحی فیوژن خلفی مهره ها دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثرات همودینامیک آزمون بیدار کردن و هزینه های دو روش بیهوشی کامل وریدی پروپوفول – آلفنتانیل و پروپوفول – رمی فنتانیل در جراحی فیوژن خلفی مهره ها  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثرات همودینامیک آزمون بیدار کردن و هزینه های دو روش بیهوشی کامل وریدی پروپوفول – آلفنتانیل و پروپوفول – رمی فنتانیل در جراحی فیوژن خلفی مهره ها،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثرات همودینامیک آزمون بیدار کردن و هزینه های دو روش بیهوشی کامل وریدی پروپوفول – آلفنتانیل و پروپوفول – رمی فنتانیل در جراحی فیوژن خلفی مهره ها :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله انجمن آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه

تعداد صفحات :۱۲

سابقه و هدف: آزمون بیدار کردن در حین جراحی فیوژن خلفی مهره ها در بیماران مبتلا به اسکولیوز را می توان برای پیشگیری از بروز آسیب های طناب نخاعی و اطمینان از درستی عملکرد آن به کار برد. هدف این مطالعه مقایسه دو روش بیهوشی کامل وریدی با استفاده از پروپوفول – آلفنتانیل و پروپوفول – رمی فنتانیل بر تغییرات همودینامیک، مدت زمان آزمون بیدار کردن و کیفیت آن و هزینه های آن در اعمال جراحی فیوژن مهره ها است.مواد و روش ها: ۴۰ بیمار مبتلا به اسکولیوز که کاندیدای انجام فیوژن خلفی مهره ها بودند به طور تصادفی در دو گروه آلفنتانیل و رمی فنتانیل قرار گرفتند. در هر دو گروه بعد از تجویز پیش داروی میدازولام و آلفنتانیل در گروه آلفتانیل و میدازولام و رمی فنتانیل در گروه رمی فنتانیل، القا بیهوشی با تیوپنتال ۵ میلی گرم بر کیلوگرم و آتراکوریوم ۰.۶ میلی گرم بر کیلوگرم انجام شد و پس از گذشت ۲ دقیقه، لوله گذاری داخل تراشه صورت گرفت. میزان انفوزیون داروها در گروه آلفنتانیل ۱ میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه و در گروه رمی فنتانیل ۰.۲ میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه بود. انفوزیون پروپوفول ۵۰ میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه نیز به تمام بیماران داده شد. برای ایجاد کاهش عمدی فشار خون در بیماران، داروهای کاهش دهنده فشار خون (هیدرالازین، نیتروگلیسرین و پروپرانول) مورد استفاده قرار گرفت. پس از درخواست جراح، انفوزیون داروها قطع گردید. از بیماران برای حرکت دادن دست ها و پاها درخواست شد که بعد از حرکت دادن اندام ها، همان روش بیهوشی دوباره ادامه پیدا می کرد. زمان قطع داروهای بیهوشی تا تنفس خودبخودی T1 و از آن موقع تا حرکت دادن پاها T2، تغییرات همودینامیک، و هزینه های آن ثبت گردید.یافته ها: میانگین فشار خون و ضربان قلب در گروه رمی فنتانیل پایین تر از گروه آلفنتانیل بود )به ترتیب، p کمتر از ۰.۰۱ و کمتر از (۰.۰۵. میزان داروهای کاهش دهنده فشار خون در گروه رمی فنتانیل هم بسیار پایین تر بود p) کمتر از (۰.۰۰۱. میانگین زمان T1 و T2 در گروه رمی فنانیل ۲.۵) ۳.۶± و ۴.۱± ۲ دقیقه( به طور معنی داری کوتاه تر از گروه آلفنتانیل ۶.۱±۴) و ۷.۵±۴.۵ دقیقه( بود p) کمتر از (۰.۰۱. کیفیت آزمون بیدار کردن در دو گروه تفاوتی نداشت. هزینه در گروه رمی فنتانیل بالاتر از گروه آلفنتانیل بود p) کمتر از ۰.۰۱).نتیجه گیری: آزمون بیدار کردن در حین جراحی فیوژن خلفی مهره ها به دنبال انفوزیون پروپوفول – رمی فنتانیل نسبت به پروپوفول – آلفنتانیل نه فقط دارای سرعت بیشتری بوده، بلکه باعث کاهش بیشتری در فشار خون و کاهش مصرف داروهای کاهش دهنده فشار خون هم می گردد، اما در عین حال هزینه بالاتری دارد.

کلید واژه: فیوژن مهره ای کمری، آزمون بیدار کردن، پروپوفول، آلفنتانیل – پروپوفول، رمی فنتانیل