ایمن سازی موش ها با آنتی ژن سونیکه هلیوباکتر فلیس و مقایسه پاسخ های ایمنی آن با موش های غیرایمن آلوده با هلیوباکتر زنده

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ایمن سازی موش ها با آنتی ژن سونیکه هلیوباکتر فلیس و مقایسه پاسخ های ایمنی آن با موش های غیرایمن آلوده با هلیوباکتر زنده دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ایمن سازی موش ها با آنتی ژن سونیکه هلیوباکتر فلیس و مقایسه پاسخ های ایمنی آن با موش های غیرایمن آلوده با هلیوباکتر زنده  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ایمن سازی موش ها با آنتی ژن سونیکه هلیوباکتر فلیس و مقایسه پاسخ های ایمنی آن با موش های غیرایمن آلوده با هلیوباکتر زنده،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ایمن سازی موش ها با آنتی ژن سونیکه هلیوباکتر فلیس و مقایسه پاسخ های ایمنی آن با موش های غیرایمن آلوده با هلیوباکتر زنده :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

تعداد صفحات :۸

پیش زمینه و هدف: این پژوهش در مورد نقش ایمن سازی موش ها با آنتی ژن سونیکه در حفاظت از گاستریت ناشی از هلیکوباکتر و بررسی پاسخ لنفوسیتی موش های ایمن/چالنج و مقایسه آن با موش های آلوده انجام گرفته است.مواد و روش ها: دو دسته از موش ها با ۳ میلی گرم آنتی ژن محلول ھ – فلیس ایمن سازی و سپس با ۵×۱۰۷ باکتری زنده چالنج شدند. دو دسته موش دیگر فقط با ۵×۱۰۷ باکتری زنده آلوده گردیدند. یک و۸ هفته پس از چالنج ضریب تکثیر اتیولنفوسیتی، شدت و نوع پاسخ سلولی التهابی شرکت کننده در گاستریت و نیز میزان Ab ضد ھ – فلیس و تولید IFN-y در موش های ایمن/چالنج و موش های آلوده به روش الایزا اندازه گیری گردید و مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: ضریب تحریک لنفوسیتی ۸ هفته پس از چالنج، در موش های ایمن برابر ۲۵ و در موش های آلوده برابر ۴۸ به دست آمد. هشت هفته پس از چالنج، معده موش های ایمن چالنج التهاب ملایم و حال آن که موش های آلوده التهاب معده شدید منتشر از نوع مونولئر نشان دادند. میزان تولید IFN- از لنفوسیت موش های ایمن/چالنج ۳۰۰ پیکوگرم و در موش های آلوده ۱۷۰ پیکوگرم در میلی لیتر بود. عیار آنتی بادی یک هفته پس از چالنج، در موش های ایمن ۱:۸۰۰۰ و در موش های آلوده ۱:۵۰۰ به دست آمد.بحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که پاسخ سلولی موش های ایمن/چالنج که در ابتدا به طور چشمگیری (p<0.05) بالاتر از موش های آلوده بود، با گذشت زمان کاهش پیدا کرد، و حال آنکه در موش های آلوده افزایش نشان داد. از سوی دیگر تولید بیشتر IFN- و آنتی بادی ضد ھ – فلیس درموش های ایمن/چالنج نسبت به موش های آلوده نیز بیانگر آن است که پاسخ های ایمنی سلولی اختصاصی از نوع Th1 با تولید IFN- و Th2 (کمک به آنتی بادی سازی) بر ضد گاستریت ناشی از هلیکوباکتر نقش دارند .

کلید واژه: هلیکوباکتر فلیس، التهاب معده، ایمن سازی، موش