مقاله تاثیر ساکشن بسته ترشحات ریوی بر پنومونی وابسته به ونتیلاتور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر ساکشن بسته ترشحات ریوی بر پنومونی وابسته به ونتیلاتور دارای ۱۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر ساکشن بسته ترشحات ریوی بر پنومونی وابسته به ونتیلاتور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر ساکشن بسته ترشحات ریوی بر پنومونی وابسته به ونتیلاتور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر ساکشن بسته ترشحات ریوی بر پنومونی وابسته به ونتیلاتور :

مقاله تاثیر ساکشن بسته ترشحات ریوی بر پنومونی وابسته به ونتیلاتور که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۹ در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان از صفحه ۷۹ تا ۸۷ منتشر شده است.
نام: تاثیر ساکشن بسته ترشحات ریوی بر پنومونی وابسته به ونتیلاتور
این مقاله دارای ۹ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله پنومونی
مقاله ساکشن بسته
مقاله ونتیلاتور

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: پنومونی وابسته به ونتیلاتور از عفونت های شایع بیمارستانی در بخش های مراقبت ویژه است که با مرگ و میر بالایی همراه است. ساکشن داخل تراشه، روشی است که بطور معمول جهت پاکسازی ترشحات راه های هوایی در بیماران تحت ونتیلاتور مورد استفاده قرار می گیرد. تاثیر روش های ساکشن باز و بسته بر بروز پنومونی بدرستی مشخص نمی باشد. این مطالعه با هدف مقایسه ساکشن به روش باز و بسته بر میزان بروز پنومونی در بیماران تحت تهویه مکانیکی انجام گرفت.
روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود که بر روی ۱۵۶ بیمار بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستانهای آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اراک انجام گرفت. بیمارانی که کمتر از ۲۴ ساعت بعد از بستری شدن در بیمارستان، به بخش ویژه وارد می شدند و از زمان لوله گذاری داخل تراشه، کمتر از ۶ ساعت گذشته بود و به تهویه مکانیکی نیاز داشتند بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. بیماران گروه کنترل (۷۴ نفر) با روش باز و به روش معمول، و بیماران گروه مداخله (۸۲ نفر) با روش بسته ساکشن شدند. پس از گذشت ۷۲ ساعت تمام بیماران با استفاده از مقیاس پنومونی باکتریال که یک ابزار استاندارد است مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که میزان بروز پنومونی در گروه مداخله (روش بسته) %۲۸ و در گروه کنترل (روش باز) %۴۸۶ می باشد. با استفاده از آزمون کای اسکویر نشان داده شد که اختلاف معنی داری بین دو گروه از نظر میزان بروز پنومونی وجود دارد.(p=0.01) بروز پنومونی در بیمارانی که سابقه مصرف سیگار داشتند بیشتر بود، اما بین زن و مرد اختلافی دیده نشد.
نتیجه گیری: با توجه به این که در ساکشن بسته خطر انتقال آلودگی از طریق وسایل و دست های پرسنل کمتر می باشد، این روش در مقایسه با ساکشن باز می تواند منجر به کاهش خطر ابتلا به پنومونی وابسته به ونتیلاتور گردد.