بررسی تاثیر درمان ارتودنسی ثابت بر تحلیل اپیکال ریشه دندانهای ثنایای فک بالا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر درمان ارتودنسی ثابت بر تحلیل اپیکال ریشه دندانهای ثنایای فک بالا دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر درمان ارتودنسی ثابت بر تحلیل اپیکال ریشه دندانهای ثنایای فک بالا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر درمان ارتودنسی ثابت بر تحلیل اپیکال ریشه دندانهای ثنایای فک بالا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر درمان ارتودنسی ثابت بر تحلیل اپیکال ریشه دندانهای ثنایای فک بالا :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (JOURNAL OF DENTAL SCHOOL SHAHID BEHESHTI UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCE)

تعداد صفحات :۲۲

سابقه و هدف: با توجه به اقبال عمومی برای درمان ارتودنسی و شیوع تحلیل ریشه به عنوان یکی از عوارض ناخواسته این درمانها و گزارشهای بسیار متفاوت و گاه متناقض از تاثیر این درمانها بر تحلیل ریشه و عدم اطلاع دقیق از وضعیت آن در کشور ما و با هدف تعیین تاثیر درمان ارتودنسی ثابت بر تحلیل خارجی اپیکال ریشه دندانها از لحاظ کمی و کلینیکی، این تحقیق از اسفندماه ۱۳۷۸ لغایت آبان ماه ۱۳۸۰ انجام گرفت.مواد و روشها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی، بر روی ۴۰ بیمار انتخاب شده با اندیکاسیون ارتودنسی ثابت در سنین ۱۲ تا ۲۲ سال انجام شد. قبل از شروع درمان و در مقاطع ۶ و ۱۲ ماه پس از شروع درمان، رادیوگرافی استاندارد با Long cone paralleling technique تهیه، با استفاده از کامپیوتر و برنامه‌های نرم‌افزاری، آپکس، لبه انسیزال، محل اتصال مینا و سمان و محور طولی دندان رسم و طول تاج و ریشه اندازه‌گیری شد. تغییرات طول ریشه با در نظر گرفتن ضریب تصحیح اندازه تصاویر، تعیین و مقدار تحلیل بیش از ۱.۲۰ میلی‌متر، به عنوان عارضه تحلیل منظور شده، مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته‌ها: تحقیق بر روی ۴۰ بیمار شامل ۲۳ دختر و ۱۷ پسر ۴/۳±۹/۱۵ ساله انجام شد. طول ریشه دندانهای سانترال فک بالا قبل از شروع درمان، ۰۷/۲±۵۱/۱۷ میلی‌متر، میزان تحلیل این دندانها در پیگیری ۶ ماهه ۴۰/۰±۷۸/۰ میلی‌متر و در پیگیری ۱۲ ماهه، ۱.۶۸±۰.۷۰ میلی‌متر، برابر با ۹/۹ درصد طول اولیه ریشه بود (P<0.001). برای دندانهای لترال فک بالا قبل از درمان، ۸۴/۱±۷۴/۱۵ میلی‌متر، و بعد از درمان به ترتیب ۵۱/۰±۸۷/۰ میلی‌‌متر و ۷۳/۰±۸۳/۱ میلی‌متر برابر با ۶۳/۱۱ درصد طول اولیه ریشه بود (P<0.001). عارضه تحلیل، در ۷/۷۳ درصد سانترالها (P<0.001) و ۷/۸۱ درصد لترالها (P<0.001) مشاهده شد. جنس، نوع دندان، تکنیک درمان و مرحله درمانی در میزان تحلیل اپیکال ریشه نقش نداشته اما کشیدن دندان پرمولر (P<0.07) و مدت زمان (P<0.001) موثر بودند.نتیجه‌گیری: با توجه به ضرورت درمان ارتودنسی در مبتلایان به ناهنجاریهای دندانی – فکی و وجود تحلیل اپیکال ریشه به دنبال آن، انجام تحقیقات دیگر به منظور تعیین عوامل تاثیرگذار و نیز پیگیری دقیق وضعیت ریشه‌ها در حین درمان، به خصوص در بیماران مستعد و نیز تغییر در طرح درمانهای مرسوم ارتودنسی برای کاهش تحلیل، مصرا درخواست می‌گردد.

کلید واژه: تحلیل خارجی اپیکال ریشه، دندانهای ثنایای فک بالا، ناهنجاریهای دندانی – فکی، عارضه تحلیل