مقاله بررسی گونه ایزوله های ضایعات لیشمانیوز پوستی در بیماران با عدم پاسخ به درمان با گلوکانتیم در شهر بم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی گونه ایزوله های ضایعات لیشمانیوز پوستی در بیماران با عدم پاسخ به درمان با گلوکانتیم در شهر بم دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی گونه ایزوله های ضایعات لیشمانیوز پوستی در بیماران با عدم پاسخ به درمان با گلوکانتیم در شهر بم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی گونه ایزوله های ضایعات لیشمانیوز پوستی در بیماران با عدم پاسخ به درمان با گلوکانتیم در شهر بم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی گونه ایزوله های ضایعات لیشمانیوز پوستی در بیماران با عدم پاسخ به درمان با گلوکانتیم در شهر بم :

مقاله بررسی گونه ایزوله های ضایعات لیشمانیوز پوستی در بیماران با عدم پاسخ به درمان با گلوکانتیم در شهر بم که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۹۰ در مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان از صفحه ۱۲۳ تا ۱۳۳ منتشر شده است.
نام: بررسی گونه ایزوله های ضایعات لیشمانیوز پوستی در بیماران با عدم پاسخ به درمان با گلوکانتیم در شهر بم
این مقاله دارای ۱۱ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله لیشمانیوز پوستی
مقاله لیشمانیا تروپیکا
مقاله مقاومت دارویی
مقاله Nested PCR
مقاله بم

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: لیشمانیوز پوستی بیماری انگلی شایع در جهان از جمله ایران است. لیشمانیا تروپیکا و لیشمانیا ماژور عوامل لیشمانیوز پوستی در ایران می باشند و شهر بم یکی از کانون های بسیار قدیمی و شناخته شده آن محسوب می شود. هدف از این مطالعه، تعیین گونه ایزوله های مقاوم به گلوکانتیم (مگلومین آنتی مونات) است تا راه کاری مناسب برای برنامه ریزی و کنترل بیماری در بم، فراهم شود.
روش: این مطالعه طی سال های ۱۳۸۷-۱۳۸۸ در شهر بم و دانشکده پزشکی کرمان صورت گرفت. از مجموع ۲۱۲۶ بیمار مبتلا به لیشمانیوز پوستی مراجعه کننده به مرکز سالک بم، ۲۳۵ نفر (%۱۱۱) با عدم پاسخ به گلوکانتیم بودند که ۵۱ نفر از آنان، به طور تصادفی انتخاب و پس از نمونه گیری و انجام مراحل کشت و استخراج DNA، با روش Nested-PCR، تعیین گونه شدند.
یافته ها: در این بررسی، ۱۲۲ نفر (%۵۱۹) از بیماران با عدم پاسخ به درمان با گلوکانتیم مذکر و ۱۱۳ نفر (%۴۸۱) مونث بودند. هیچ گونه اختلاف آماری معنی داری بین دو جنس مشاهده نگردید. حداکثر موارد عدم پاسخ به درمان در گروه های سنی ۱۱-۲۱ سال (%۲۹۴)، سپس £۱۰ سال (%۲۱۶) و کمترین فراوانی (%۵۹) در گروه سنی بالای ۵۵ سال دیده شد. بیشتر ضایعات بر روی صورت (%۵۵۵) بود،%۶۴۵ از بیماران دارای یک زخم بودند و %۳۳۳ از آنها دارو را به صورت موضعی دریافت داشتند. واکنش PCR، گونه انگل عامل بیماری را در تمامی ۵۱ ایزوله مورد بررسی، لیشمانیا تروپیکا مشخص نمود.
نتیجه گیری: این مطالعه برای اولین بار در شهر بم بر روی نمونه های عدم پاسخ به گلوکانتیم، صورت گرفته است. از آنجا که تعداد موارد بیماری و میزان بروز مقاومت در سال های اخیر به ویژه بعد از زلزله ۱۳۸۲ افزایش یافته است، مطالعات بیشتری جهت شناسایی تنوع ژنتیکی ایزوله های مقاوم به منظور استفاده از داروهای جدیدتر ضروری به نظر می رسد.