آثار منثور شیخ احمد جامی و بررسی فرهنگ تحلیلی موضوعی آن
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
آثار منثور شیخ احمد جامی و بررسی فرهنگ تحلیلی موضوعی آن دارای ۳۰۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد آثار منثور شیخ احمد جامی و بررسی فرهنگ تحلیلی موضوعی آن کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
فهرست مطالب
چکیده¬ی فارسی
پیش گفتار 7-1
نشانه¬های اختصاری 8
فصل اوّل: زندگی و مشرب عرفانی احمد 35-9
یادداشت¬ها 38-36
فصل دوم: مدخل¬ها ۲۷۱-۳۹
ابدال 43-40
احسان 46-44
اخلاص 51-47
ادب 58-52
بیداری 61-59
پیر 66-62
تقوی 70-67
تفویض 73-71
توبه 79-74
توحید 85-80
توفیق 87-86
توکّل ۹۳-۸۸
جذبه 97-94
حال ۱۰۲-۹۸
حرص 106-103
حقیقت ۱۱۰-۱۰۷
حیرت 112-111
خانقاه ۱۱۶-۱۱۳
خوف 121-117
درویش 126-122
دنیا ۱۳۰-۱۲۷
دولت ۱۳۲-۱۳۱
رجا 136-133
رحمت 138-137
روح 141-139
ریاضت 142-144
زهد 151-145
سرّ (اسرار) 155-152
سماع 162-156
شریعت 163
شکر 167-164
صبر 173-168
صوفی 174
طاعت 177-174
طلب 181-178
عشق ۱۸۷-۱۸۲
عقل ۱۹۰-۱۸۸
علم ۱۹۸-۱۹۱
فقر 203-199
قناعت 207-204
کرامت ۲۱۴-۲۰۸
کشش 215
مؤمن 218-215
مجاهدت ۲۲۲-۲۱۹
محبّت 229-223
مرید 235-230
معرفت 242-236
ناز 246-243
نصیحت ۲۴۹-۲۴۷
نفس ۲۵۳-۲۵۰
نیاز 254
وجد ۲۵۸-۲۵۴
وقت 263-259
همّت 264
هوی 266-264
یقین 271-267
فهرست منابع و مآخذ 275-272
چکیده¬ی انگلیسی
پیشینه¬ی تحقیق:
با نگاهی کوتاه به تاریخچه¬ی فرهنگ نویسی در زبان فارسی، می¬بینیم که تا روزگار معاصر، فرهنگ¬ها جنبهی عام داشته؛ یعنی به یک مقوله یا صنف، دسته و رشته¬ی خاصّی اختصاص ندارند. با گسترش دامنه¬ی دانش¬ها، تکنیک¬ها و هنرها، امروزه فرهنگ¬های اختصاصی در هر رشته از علوم تهیّه شده است؛ به طوری که بعضی از لغات و اصطلاحات خاصّ آن رشته را در لغت نامه¬های معمولی نمی¬توان یافت .
متون عرفانی نیز از این تخصّص¬گرایی دور نمانده و تاکنون فرهنگ¬های متفاوتی در این زمینه به رشته¬ی تحریر درآمده است که برخی از آنان به صورت عمومی، بعضی اصطلاحات عرفان و تصوّف را مختصر یا مفصّل شرح داده¬اند و برخی از آن¬ها درباره¬ی اصطلاحات و تعبیرات یک اثر خاص یا یک نویسنده¬ی خاص نگارش یافته است. در ذیل به برخی از آن¬ها اشاره میشود:
۱- شرح اصطلاحات تصوّف تألیف سیّد صادق گوهرین (۱۰ جلد)
۲- فرهنگ لغات و اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، سیّد جعفر سجّادی (۱ جلد)
۳- فرهنگ نوربخش، جواد نوربخش (۸ جلد)
۴- فرهنگ اصطلاحات عرفانی، منوچهر دانش¬پژوه (۱ جلد)
۵- تبیین اصطلاحات و واژه¬های غزلیات عرفانی، احمد حبیبیان (۱جلد)
۶- مفهوم و معانی اصطلاحات عرفانی، حسین علی اکبر قوچانی (۱ جلد)
۷- فرهنگ اصطلاحات استعاری صوفیه ، شرف الدّین حسینی ابن الفتی تبریزی(قرن هشم) (۱جلد)
۸- فرهنگ قیاسی عشق و عرفان، مهشید مشیری (۱ جلد)
۹- شناخت شاخص¬های عرفانی( مجموعه¬ی سه رساله از مولانا محمّد طبسی، فخرالدّین عراقی و ملّا حسین فیض کاشانی) (۱ جلد)
۱۰- فرهنگ اصطلاحات عرفان و تصوّف عبدالرزّاق کاشانی، ترجمه محمّد علی مودود لاری (۱ جلد)
۱۱- فرهنگ اصطلاحات عرفانی ابن عربی، گل بابا سعیدی (۱ جلد)
۱۲- فرهنگ واژگانی ادبی – عرفانی، جمعی از مؤلفان (۱ جلد)
۱۳- فرهنگ اصطلاحات عرفان اسلامی، جمعی از پژوهشگران (۱ جلد)
۱۴- فرهنگ اصطلاحات عرفانی محیی الدّین عربی، ترجمه¬ی قاسم میرآخوری و حیدر شجاعی (۱ جلد)
با سیری کوتاه در این آثار، خواهیم دید که همه¬ی آن¬ها کاملاً تخصّصی بوده و برخی مربوط به آثار منثور و برخی نیز مربوط به آثار منظوم می¬باشند و یا برخی بسیار مفصّل و کامل به شرح اصطلاحات و لغات پرداخته، ولی برخی خیلی کوتاه و مجمل به توضیح واژگان پرداخته و البتّه برخی تنها به آوردن معادل¬های انگلیسی آن¬ها اکتفا کرده¬اند. در هر صورت می¬توان از همه¬ی آن¬ها به عنوان فرهنگ¬های تخصّصی عرفان و تصوّف یاد کرد.
ضرورت و انگیزه¬های تحقیق:
به گمان بنده، برای آشنایی دقیق و کامل با تمام جوانب افکار و اندیشه¬های یک صاحب اثر، ضروری است که فرهنگی خاص برای آثار او نوشته شود، چون اثر هر نویسنده یا شاعر در عین تشابه با آثار معاصرانش، تفاوت¬های زبانی و فکری نیز با آن¬ها دارد و این ضرورت در متون نثر عرفانی بیش از بیش جلوه¬گر می¬باشد.
با توجّه به این نکات و همچنین جایگاه عرفانی، ادبی، علمی و اجتماعی شیخ بزرگوار احمد جامی نامقی و تأثیر و جایگاه ممتاز این عارف شهیر در خطّه¬ی پاک و عارف پرور تربت جام و تعلّق خاطر این مرید نوآموز به این عارف پاک طنیت و ادای دِین به عنوان هم¬ولایتی ایشان و نیز پیشنهاد آگاهانه و دلسوزانه¬ی استاد بزرگوار جناب آقای دکتر خواجه¬ایم، انگیزه¬هایی شد تا در مسیر نگارش فرهنگی تحلیلی از اصطلاحات عرفانی آثار منثور ژنده پیل احمد جامی نامقی گام بردارم.
روش تحقیق:
روش کار در این تحقیق به شیوه¬ی کتابخانه¬ای است. ابتدا پس از مطالعه¬ی اجمالی آثار شیخ احمد جام، پنجاه وشش واژه و اصطلاح عرفانی از آثار این عارف ژنده پیل استخراج و هر یک به عنوان یک مدخل در نظر گرفته شد. با توافق استاد محترم راهنما، چند تن از عارفان و صوفیان پیش و پس از احمد جام انتخاب گردید؛ از جمله خواجه عبدالله انصاری، احمد غزّالی، عین القضّات همدانی، ابوالقاسم قشیری و عزّالدّین کاشانی، سپس هر واژه و اصطلاح در آثار این عارفان جستجو گردید؛ در هر مورد، نظر و دیدگاه نویسندگان آن، مورد بررسی و شناخت قرار گرفت و در ادامه، نظر شیخ احمد جام نیز از آثار وی استخراج و سپس در بیشتر موارد به نوعی مقایسه و نتیجه¬گیری پرداخته شد. در ضمن در تعریف لغوی و اصطلاحی واژگان از نظرات بزرگان دیگری بجز افراد مذکور نیز استفاده شد تا اثر از ارزش و عمق بیشتری برخوردار گردد. در بعضی از مدخل¬ها، مطلبی ذکر نشده و فقط به مدخل دیگری ارجاع داده شده است. دلیل این کار، این است که در آثار احمد جام، مدخل¬هایی مانند درویش و صوفی، جذبه و کشش، حقیقت و شریعت و… با هم و در کنار هم آمده و شیخ به نوعی مقایسه پرداخته است؛ به این دلیل، ما آن دو را از یکدیگر جدا کرده و در یک مدخل که در ترتیب حروف الفبا پیش¬تر قرار می¬گیرد، کامل توضیح داده¬ایم و در مدخل دیگر فقط مطلب را به مدخل پیشین ارجاع داده¬ایم.
ناگفته نماند که کار در زمینه¬ی آثار منثور عرفانی احمد جام، بسیار گسترده و مستلزم وقت طولانی بود و نیز به دلیل عدم دسترسی به همه¬ی آثار این عارف شهیر با موافقت استاد محترم راهنما، این جستجو و تفحّص در چهار اثر شیخ بزرگوار شامل مفتاح النجات، انسالتّائبین، روضه المذنبین و سراج السّائرین انجام گرفت.
ساختار پایان نامه:
پایان¬نامه¬ی حاضر علاوه بر پیش گفتار، شامل دو فصل کلّی است که در فصل اوّل، زندگی نامه، آثار، ویژگی¬های نثر در سده¬ی پنجم و ششم هجری و مشرب عرفانی و… را در برمی¬گیرد. در فصل دوم، پنجاه و شش اصطلاح عرفانی که از آثار شیخ احمد استخراج، به ترتیب حروف الفبا تنظیم و مرتّب شده و در پایان هم فهرست منابع و مآخذ ذکر شده است.
امید است که این اثر با وجود کاستی¬ها و عیب¬ها توانسته باشد گامی هر چند کوتاه در راه شناخت جایگاه عارف جلیل القدر شیخ احمد جام و آثار وی برداشته باشد؛ لذا با اعتذار تمام، امیدوارم عذر نگارنده از جهت نقایص احتمالی، مسموع واقع افتد.
احمد سرفرازی
تابستان ۱۳۸۷
فهرست علایم اختصاری:
بی نا= بدون ناشر
بی تا= بدون تاریخ
بی جا= بدون جای انتشار
ج= جلد
در مورد سوره¬های قرآن= شماره¬ی سوره/شماره¬ی آیه
نامقی الف=انس التائبین
نامقی ب= سراج السائرین
ر.ک: رجوع کنید به
ه.ش = هجری شمسی
ه.ج = هجری قمری
همان= شماره¬ی پیش از این مأخذ
[…..]= مطالب داخل کروشه، به متن اصلی اضافه شده است.
فصل اوّل
زندگی و مشرب عرفانی شیخ احمد جامی
باسمه تعالی
ستاره¬ای بدرخشید:
شیخ الاسلام معین الدّین ابونصر احمدبن ابوالحسن احمد معروف به «ژنده پیل» و «شیخ جام»از عارفان نیمه ی دوم سده ی پنجم و نیمه ی نخست سده ی ششم، به سال ۴۴۰ هـ . ق ( ۳۹۸ هـ .ش) در روستای نامق از توابع ترشیز( کاشمر) در خراسان دیده به جهان گشود.
نام و نسب:
سلسله نسب وی به جریر بن عبدالله بجلی صحابی معروف می رسد. کنیه ی او ابونصر بود که به مناسبت نام یکی از فرزندانش اختیار کرده است. لقب های وی عبارت اند از:« شیخ الاسلام، قدوه الابدال، شهاب الدین، قطب الاوتاد، سلطان الاولیا، معین المله و الدین ، پیر جام و ژنده پیل» ( فاضل، ۱۳۸۲: ۳۷) . در باب شهرت او به « ژنده پیل » باید گفت: لفظ «ژنده» ( با فتح اول) در زبان فارسی به معنی بزرگ، مهیب، عظیم، شگرف، با صلابت و کلان است، و از این رهگذر دور نیست که شیخ احمد را یا به جهت ظاهری یعنی بلند بالایی، زورمندی و درشتی جثه و اندام، یا از نظر عظمت و والایی درجه و مقامش در راهبری راهروان از جهت معنوی و عرفانی، و یا شاید به لحاظ این که در پند و نصیحت و تذکیر سالکان و روندگان طریقت و تصفیه و تهذیب و ارشاد نابسامانان، بسیار سختگیر و بی مهابا بوده است، به این اسم ملقب شده است. گفته شده که اجدادش از عشیره بجیله در روزگار پیشین به ایران کوچ کرده بودند و ابوالحسن، پدر احمد، در نامق سکونت اختیار کرد. به همین سبب وی و به مناسبت زادگاهش « نامق» او را نامقی و پس از انتقال به « جام» او را نامقی جامی خواندند. ( ر. ک: همان: ۳۸) [۱]
کودکی، جوانی و توبه:
سرآغاز ظهور و نشأت شیخ احمد و آغاز حرکت های تعلیمی و ارشادی وی در هاله ی غلیظی از افسانه های خیالی و روایت های عجیب و غریب پوشیده شده و به خصوص درباره ی دوران کودکی و عهد جوانی وی، سخنان عجیبی پرداخته و روایت هایی نامعقول و غیر منطقی نقل شده است که بسیاری از آن ها، ادّعاهایی پوچ و بی اساس است که عدّه ای از مریدان متعصب او همچون سدیدالدین محمد غزنوی نقل کرده اند.( همان: ۳۹)
در بین صوفیه کسانی بودند که در واقع از دنیا – دنیای بی بند و باری خویش – به تصوف می گریختند. ابراهیم ادهم و شبلی حکومت را رها کردند، شقیق بلخی مشغله ی تجارت را رها کرد، ابو محمد سنبکی از راهزنی توبه کرد و شیخ احمد جام هم گویند از شراب خواری و تبهکاری خویش به تصوف گریخت. ( ر.ک:زرین کوب، ۱۳۸۵: ۱۶۶)
جوانی شیخ احمد تا هنگام توبه در عشق و شراب و مستی گذشت. او با گروهی از دوستان و همسالان فاسد و میگسار خویش، حلقه ای داشت که به نوبت گرد هم می آمدند و باده گساری می کردند. این دوستان هم پیاله، در سال های پس از توبه نیز گاه مزاحم شیخ می شدندو شیخ را منغّص عیش خود می دانستند. گویند:«شبی در حلقه ی یاران، کرامتی مشاهده کرد که شراب او مبدّل به شربت شد، او از این حادثه، هوشیار و بیدار دل شد و از دوستان گذشته خویش کناره گرفت و روی به عبادت و دینداری نهاد» ( زنگنه قاسم آبادی. ۱۳۸۴: ۶۸) [۲]
پیش از توبه، به گفته ی خود شیخ احمد در کتاب سراج السائرین، او حتی دو رکعت نماز کامل نمی توانسته به جا بیاورد. « بیست و دو ساله بودم که توبه کردم،… و از انواع علوم هیچ چیز ندانستم، و الحمد برنتوانستم خواند و دو رکعت نماز راست نتوانستم کرد.» ( جامی نامقی ب ، ۱۳۶۸: ۱)
او پس از توبه مدت دوازده سال در کوه نامق و سپس شش سال در کوه بزد درخلوت و انزوا گذراند و پس از آن گویی سفر من الحق الی الخلق را آغاز کرد و برای ارشاد وتوبه گناه دادن گناهان به میان مردم بازگشت.
منابع و مآخذ:
۱- آژنگ، نصرالله؛(۱۳۸۱)، گنجینه لغات، چاپ اوّل، دو جلد، انتشارات گنجینه، تهران.
۲- ابن عربی، شیخ اکبر محمّد الدین؛ (۱۳۸۲)، ترجمه فتوحات مکیّه،ترجمه محمّد خواجوی،چاپ اوّل، انتشارات مولی، تهران.
۳- الهامی، داوود؛ (۱۳۷۴)، عرفان و تصوّف( عرفان اسلامی و عرفان التقاطی)، چاپ اوّل، انتشارات مکتب اسلام، قم.
۴- انصاری، خواجه عبدالله؛ (۱۳۸۳)، ترجمه متن منازل السائرین و علل المقامات، ترجمه عبدالغفور روان فرهادی، چاپ اوّل، نشر مولی، تهران.
۵- انصاری، خواجه عبدالله؛ (۱۳۸۶)، صد میدان، تصحیح سهیلا موسوی سیرجانی، چاپ اوّل، زوّار، تهران.
۶- انصاری، خواجه عبدالله؛ (۱۳۷۲)، مجموعه رسائل خواجه عبدالله انصاری، تصحیح محمّد سرور مولایی، چاپ اوّل، دوجلد، انتشارات توس، تهران.
۷- انصاری، قاسم؛ (۱۳۷۵) مبانی عرفان و تصوّف، چاپ دوم، کتابخانه¬ی طهوری، تهران.
۸- جامی، شهاب الدّین ابوالمکارم؛ (بی¬تا) خلاصه المقامات، چاپ اوّل، انتشارات بنگاه کتاب، مشهد.
۹-جامی، عبدالرّحمن؛ (۱۳۳۶)،نفحات الانس من حضرات القدس، تصحیح مهدی توحیدی پور، چاپ اوّل، کتابفروشی سعدی، تهران.
۱۰- جامی نامقی، شیخ احمد؛ الف (۱۳۶۸)؛ انس التائبین، تصحیح علی فاضل، چاپ اول، انتشارات توس، تهران.
۱۱- جامی نامقی، شیخ احمد؛(۱۳۷۲) روضه المذنبین و جنّه المشتاقین، تصحیح علی فاضل، چاپ دوم، مؤسّسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، تهران.
۱۲- جامی نامقی، شیخ احمد؛ ب( ۱۳۶۸) منتخب سراج السّائرین، تصحیح علی فاضل، چاپ اوّل، انتشارات آستان قدس رضوی، مشهد.
۱۳- جرجانی، میرسیّد شریف؛ (۱۳۷۷)،تعریفات( فرهنگ اصطلاحات معارف اسلامی)، ترجمه حسن سیّد عرب و سیما نوربخش، چاپ اوّل، انتشارات فرزان، تهران.
۱۴- حقیقت، عبدالرّفیع( ۱۳۷۲)، تاریخ عرفان و عارفان ایرانی(از بایزید تا نورعلیشاه گنابادی)، چاپ دوم، نشر کومش، تهران.
۱۵- حلبی، علی اصغر؛(۱۳۷۶) مبانی عرفان و احوال عارفان، چاپ اوّل، انتشارات اساطیر، (تهران).
۱۶- خوانساری، میر سیّد محمّد باقر( ۱۳۳۶)، روضات الجنات، ترجمه محمّد باقر ساعد خراسانی، چاپ اوّل، جلد اوّل، چاپ خانه اسلامیه، تهران.
۱۷- دشتی، علی(۱۳۶۲)، در دیار صوفیان، چاپ سوم، انتشارات جاویدان، تهران.
۱۸- دهخدا، علی اکبر؛ (۱۳۷۷)، لغت نامه، چاپ ششم، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
۱۹- رازی، نجم الدّین ابوبکر؛ (۱۳۵۲)، مرصاد العباد، به اهتمام محمّد امین ریاحی، چاپ اوّل، انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران.
۲۰- زرّین کوب، عبدالحسین(۱۳۵۷) ، جست¬وجو در تصوّف ایران، چاپ اوّل، امیرکبیر، تهران.
۲۱- زرّین کوب، عبدالحسین؛(۱۳۸۵) ارزش میراث صوفیه، چاپ یازدهم، امیرکبیر، تهران.
۲۲- زنگنه قاسم آبادی، ابراهیم، (۱۳۸۴)، سرزمین جام و رجال آن، چاپ اوّل، انتشارات شیخ الاسلام احمد جام، تربت جام.
۲۳- سجّادی، سیّد جعفر؛ (۱۳۵۴)، فرهنگ لغات و اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، چاپ دوم، کتابخانه طهوری، تهران.
۲۴- سجادی، سید ضیاء الدین؛ ( ۱۳۷۲)، مقدّمه¬ای بر مبانی عرفان و تصوّف، چاپ دوم، انتشارات سمت، تهران.
۲۵- سعیدی،گل بابا؛ (۱۳۸۳) فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی ابن عربی، چاپ اوّل ، انتشارات شفیعی، تهران.
۲۶- سراج توسی، ابونصر؛ (۱۳۸۲)، اللمع فی التصوّف، تصحیح رینولد آلن نیکلسون، ترجمه مهدی محبّتی، چاپ اوّل، انتشارات اساطیر، تهران.
۲۷- شوشتری، قاضی نورالله(۱۳۷۶) مجالس المؤمنین، دو جلد، چاپ اوّل، کتاب فروشی اسلامیه، تهران.
۲۸- شیمل، آن ماری؛ (۱۳۷۶)، ابعاد عرفانی اسلام، ترجمه عبدالرحیم گواهی، چاپ اوّل، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران.
۲۹- صفا، ذبیح الله( ۱۳۸۴)، گنجینه¬ی سخن، چاپ اوّل، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
۳۰- عبّادی، قطب الدّین ابوالمظفر منصور بن اردشیر؛ (۱۳۶۸)، التصفیه احوال المتصوّفه (صوفی نامه)، تصحیح غلامحسین یوسفی، چاپ دوم، انتشارات علمی، تهران.
۳۱- غزّالی، احمد؛ (۱۳۵۹)، سوانح، تصحیح نصرالله پورجوادی، چاپ اوّل، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، بی¬جا.
۳۲- غزنوی، سدیدالدین؛ (۱۳۴۱) مقامات ژنده پیل، مقدّمه و تصحیح حشمت الله مؤیّد سنندجی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران.
۳۳- غنی، قاسم(۱۹۷۲) تاریخ التصوّف فی الاسلام، چاپ اوّل، نشر مکتبه النهضه المصریه، بی-جا.
۳۴- فاضل، علی،(۱۳۷۳) شرح احوال و نقد و تحلیل آثار احمدجام، چاپ اوّل، انتشارات توس، تهران.
۳۵- فاضل، علی(۱۳۸۳) کارنامه¬ی احمد جام نامقی،چاپ اوّل، انتشارات توس، تهران.
۳۶- قرآن کریم،(۱۳۷۴) ترجمه عبد المحمّد آیتی، چاپ چهارم، انتشارات سروش ، تهران.
۳۷- قشیری، ابوالقاسم؛ (۱۳۶۱)، ترجمه رساله قشریه، ترجمه ابوعلی ابن احمد عثمانی، چاپ دوم، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، تهران.
۳۸- قیصری، ابراهیم؛ (۱۳۸۳) از همیشه تا جاویدان( گزیده¬ی متون عرفانی)، چاپ اول، نشر توس، تهران.
۳۹- کاشانی، عزّالدّین محمود بن علی؛ (۱۳۲۳)، مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه، تصحیح جلال الدّین همایی، چاپ اوّل، چاپخانه مجلس، تهران.
۴۰- کیانی( میرا) محسن؛ (۱۳۸۰) تاریخ خانقاه در ایران، چاپ دوم، نشر کتابخانه¬ی طهوری، تهران.
۴۱- گوهرین، سیّد صادق؛ ج۲و۱(۱۳۶۷)- ج۴و۳ (۱۳۶۸)- ج۶و۵(۱۳۸۰)- ج۸و۷ (۱۳۸۲)-ج۹و۱۰(۱۳۸۳) شرح اصطلاحات تصّوف، چاپ اوّل، ده جلد، انتشارات زوّار، تهران.
۴۲- مدرّس چهاردهی، نورالدّین( ۱۳۸۲)، سلسله¬های صوفیه¬ی ایران، چاپ دوم، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران.
۴۳- معصوم شیرازی، محمد؛(بی¬تا)، طرایق الحقایق، تصحیح محمّد جعفر محجوب، چاپ اوّل و نشر کتاب خانه باران، تهران.
۴۴- هجویری، علی بن عثمان؛ (۱۳۸۳)، کشف المحجوب، تصحیح محمود عابدی، چاپ اوّل، انتشارات سروش، تهران.
۴۵- همدانی، عین القضّات(ابوالمعالی عبدالله)؛ (۱۳۴۱)، تمهیدات، تصحیح عفیف عسیران، چاپ اوّل، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
۴۶- همدانی، عین القضّات(ابوالمعانی عبدالله)؛ (۱۳۳۷)، رساله لوایح، تصحیح رحیم فرمنش ،چاپ اوّل، بی¬نا، تهران.
۴۷- همدانی، عین القضّات(ابوالمعالی عبدالله)؛ (۱۳۷۷)، نامه¬های عین القضّات همدانی، تصحیح علینقی منزوی و عفیف عسیران، سه جلد، چاپ اوّل، انتشارات اساطیر، تهران.
۴۸- یوسف، محمّد کاظم؛ (۱۳۸۰)، نقد صوفی، چاپ اوّل، انتشارات روزنه، تهران.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.