تاثیر پلیمر سوپرجاذب بر روی برخی از پارامترهای مورفو- فیزیولوژیکی ارقام گندم دیم در شرایط استان اردبیل بیله سوار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر پلیمر سوپرجاذب بر روی برخی از پارامترهای مورفو- فیزیولوژیکی ارقام گندم دیم در شرایط استان اردبیل بیله سوار دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر پلیمر سوپرجاذب بر روی برخی از پارامترهای مورفو- فیزیولوژیکی ارقام گندم دیم در شرایط استان اردبیل بیله سوار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر پلیمر سوپرجاذب بر روی برخی از پارامترهای مورفو- فیزیولوژیکی ارقام گندم دیم در شرایط استان اردبیل بیله سوار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر پلیمر سوپرجاذب بر روی برخی از پارامترهای مورفو- فیزیولوژیکی ارقام گندم دیم در شرایط استان اردبیل بیله سوار :

تعداد صفحات :۱۰

چکیده مقاله:

با توجه به افزایش روزافزون جمعیت جهان از یک طرف و افزایش محدود سطح زیر کشت محصولات کشاورزی از طرف دیگر، بشر در تأمین غذای خود با مشکلاتی جدی روبرو شده است و رفع چنین مشکلی مستلزم افزایش عملکرد محصولات کشاورزی در واحد سطح می باشد. به همین علت آزمایشی به منظور بررسی تاثیر سوپرجاذب بر خصوصیات ارقام دیم به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال ۱۳۹۲ در مزعه در روستای از توابع شهرستان پارس آباد در ۴ تکرار به اجرا در آمد. عوامل مورد بررسی شامل ارقام دیم در ۴ سطح آتیلا ۵۰ V1 کوهدشتV2وV3 دریاو V4 N 10 15 و پلیمر سوپرجاذب در ۴ سطح S1 50 .S2100 .S3 150 و S4 200 کیلوگرم در هکتار می باشد. تیمار پلیمر سوپرجاذب در کلیه صفات عملکرد و اجزای عملکرد اندازه گیری شده، تاثیر مثبت گذاشته و این امر موجب شد تا عملکرد دانه نیز افزایش یابد، به طوری که بیشترین عملکرد دانه و وزن هزار دانه به ترتیب ۱۶۸۶ کیلوگرم و ۳۷/۱۷ گرم از تیمار S4 200 KG/H و کمترین عملکرد دانه و وزن هزار دانه به ترتیب ۱۱۷۹ کیلوگرم و ۳۳/۵۷ گرم از تیمار S1 50 KG/H بدست آمد. در این بررسی بیشترین عملکرد دانه ۱۷۰۹ کیلوگرم از تیمار V1آتیلا ۵۰ و کمترین عملکرد دانه ۱۲۳۷/۹۰ کیلوگرم از تیمار V4 N8015 بدست آمد. بنابراین رقم آتیلا ۵۰نسبت به N8015 22% افزایش عملکرد نشان داد، به نظر می رسد که پتانسیل تولید در ارقام مختلف متفاوت است. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که بیشترین شاخص برداشت ۱۴۹/۱۳ از تیمار V4 N8015 و کمترین شاخص برداشت ۱۰۹/۲۱ از تیمار V1 آتیلا ۵۰ بدست آمد. دلیل عمده این مسئله ارتفاع کمتر رقم N8015 در مقایسه با رقم آتیلا ۵۰ بود در این میان بیشترین شاخص برداشت ۱۵۴/۱۹ از تیمار ۵۰KG/H S1 و کمترین شاخص برداشت ۱۱۶/۷۹ از تیمار S4 200KG/H بدست آمد . دلیل این مسئله کوتاه شدن دوره پر شدن دانه در تیمارهای با مقدار زیاد مصرف سوپرجاذب یا به عبارتی بهتر زودرسی گیاه در این تیمارها بود