مقاله در مورد تربیت و اخلاق

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد تربیت و اخلاق دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد تربیت و اخلاق  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد تربیت و اخلاق،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد تربیت و اخلاق :

تربیت و اخلاق
چکیده
نخستین بخش تحقیق، شامل اطلاعاتی است درباره ی زمینه و وضعیت علوم اجتماعی در آمریکا، مفاهیم بنیادین و پیشرو نظریه پیاژه و نیز چگونگی زندگی و کار پیاژه.

بخش دوم تحقیق راجع به مبانی و مطالب بنیادین است. در برخی از قسمتها مهمترین بینشهای پیاژه درباره کودکان، که شامل مراحل رشد شناختی نیز می باشد، ارائه شده است. بنابراین با اینکه ادوار رشد شناختی موضوعی است که به کلی جنبه پیاژه ای دارد، پویایی و انگیزشی که در قسمتهای بعدی تحقیق بیان شده است. نشانگر کوشش خود من در جهت پاسخگویی به این پرسش است؛ موقعی که پویایی های رشدی به پایان خود می رسند چه نوع انگیزشی جایگزین آن می شود.

در بخش سوم تحقیق سعی کرده ایم که مستقیماً به جنبه های کاربردی موضوع بپردازیم. رویکرد مبتنی بر رشد نسبت به آموزش و پرورش نظامی اتمام یافته و کامل نیست بلکه نظامی است زنده، در حال رشد و بالندگی که هنوز دوران جوانی خود را می گذراند.
اگر چنین رویکردی را به طور مبسوط و جامع جلوه دهیم، فریبنده خواهد بود و ممکن است آن را پیشرفته تر از آنچه به واقع هست بنمایند.

اسلام و تربیت اجتماعی:
اسلام با توجه به عنایتی که به روابط اجتماعی دارد و نقشی که برای آن در تکامل انسان قائل است، در قالب اصول و معیارهای الهی به پرورش روح جمعی می پردازد و با طبقه بندی این ارتباطات در قالب «انسان و اعتقاد» ملاک هایی را به دست می دهد.

خلاصه آنکه: اسلام انسان را موجودی اجتماعی می داند که تکامل او در پرتو زندگی جمعی میسر است و از این رو، افراد و جوامع را به همبستگی و وحدت مبتنی بر «توحید» فرا می خواند و از طرق مختلف و حتی از طریق عباداتی چون نماز جماعت، جمعه و حج، در سطوح مختلف ملی و فراملیتی، به پرورش روح جمعی پرداخته،

با طرح و برنامه حساب شده در زمینه های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی به تدبیر و اداره اجتماع صحت می گمارد و تشکیل حکومت واحد جهانی اسلام را در عصر حضرت مهدی (عج) نوید می دهد. اسلام همچنین برای روابط و تعامل اجتماعی، حدود و شروط و اصول و ضوابطی را مطرح ساخته است. حال باتوجه به اصول و ضوابطمطرح شده در آیات و روایات، محور روابط و اقسام آن را ذیل چند عنوان می نگریم: محور روابط در اسلام، روابط انسانی، روابط ایمانی و موارد قطع رابطه.

الف) محور روابط در اسلام:
در حالی که روابط انسانی در مکاتب تربیتی و اخاقی رایج- به ویژه فرهنگ عربی- بر پایه تبادل منافع و «اخلاق انتفاعی» استوار است و رعایت حقوق بشر تا بدانجا تضمین دارد که پای سود متقابل در میان باشد، در اسلام چنین فلسفه ای فاقد ارزش است. نظام تربیتی اسلام، همانگونه که اشاره شد، بر پایه تقرب به خدا و جلب رضای اوست که زیر بنای روابط انسانی است و سود متقابل، نژاد، رنگ، زبان و ملیت در آن دخالت ندارد.

امام صادق (ع) می فرماید: برای خدا با خلق خدا معاشرت کن، نه برای بهره خود از دنیا و طلب جاه و از روی ریاکاری و شهرت طلبی.
حب و بغض و تولی و تبری نیز بر این محور دور می زند. به بیان امام صادق (ع) یکی از استوارترین رشته های ایمان آن است که برای خدا دوست بداری، برای خدا دشمن بداری، برای خدا بدهی و برای خدا ندهی.

به تعبیری، محور روابط انسانی در اسلام، «با خدا در میان خلق بودن است؛ نه بی خدا با خلق بودن» یا به قول فلاسفه: «سفر الی الخلق مع الحق» به عبارت دیگر، زندگی اجتماعی هدف نیست، وسیله است و جامعه آرمانی آن است که در آن خدا پرستیده شود.
علی (ع) در نامه تربیتی خود به فرزندش امام حسن (ع) می نویسد: پسرم! نفس خویش را میزان روابط خود با دیگران قرار ده و آنچه برای خود می پسندی برای دیگران بپسند و آنچه برای خود نمی پسندی برای دیگران مپسند و ستم مکن همانگونه که دوست نداری بر تو ستم کنند و نیکی کن همچنانکه دوست داری به تو نیکی کنند و آنچه را برای دیگران زشت می دانی برای خود زشت بدان.
ب) روابط انسانی:
مقصود از روابط انسانی، نوع ارتباطی است که یک مسلمان بر اساس حقوق و ملاحظات انسانی و قطع نظر از اشتراک در عقیده، با همنوع خود دارد. اصول این روابط عبارتند از: ۱- انسان دوستی ۲- هدایت ۳- عدل عمومی ۴- حقوق ویژه انسان ۵- حسن معاشرت

۱- انسان دوستی: در جوهره ادیان الهی محبت نسبت به انسانیت نهفته است و اساس تربیت اجتماعی اسلام انسان دوستی است. از ویژگی های تربیت اسلام این است که انسان را از آن حیث که انسان است و در پرتو محبت الهی و بدون هیچگونه خصوصیت دیگر، هدف نیکی و هدایت و تربیت می داند و سعادت انسان ها را به نحو عموم در دستور کار خویش دارد

. بدین لحاظ می توان گفت تمام انسان ها بدون استثنا به عنوان مخلوقی که خداوند شایسته کرامت، امانت خود دانسته و برای سعادتشان پیامبران را فرستاده که در هدایتش بکوشند. در پیشگاه خدا بکسانند و چیزی که آنان را از یکدیگر ممتاز می کند میزان اعتقاد و عمل آنها است که به حسن یا سود اختیار خود برگزیده اند؛ ملاک حب و بغض عمل نیک یا بد آدمی است با توجه به این اصل پیامبر اکرم (ص) مردم را به دنده های یک شانه تشبیه فرمود که همه یکسانند و در پیشگا حق برابر.

۲- هدایت: محبت نسبت به انسان از این فراتر رفته، عطوفت اسلامی در قالب هدایت و رحمت شامل آحاد بشر می شود.
۳- حقوق ویژه ی انسانی: علاوه بر حقوق عامه که بدان اشاره شد یک دسته حقوق ویژه ی انسان هم هست، نظیر حق پدر و مادر، خویشاوندان، مهمانان و ; که در منابع اسلامی بدان توجه شده است و در سیره ی رهبران دینی نمونه هایی از آن وجود دارد.

۴- حسن معاشرت: حسن اخلاق و معاشرت از دیگر شیوه هایی است که اسلام به عموم انسانها توصیه می کند. پیامبر اکرم (ص) می فرماید: شما نمی توانید با دارایی خود مردم را زیر پوشش آورید، پس با اخلاقتان آنان را پوشش دهید. امام علی (ع) می فرماید: کسی که به مردم رحم نکند از رحمت خداوند بی نصیب است.

ج) روابط ایمانی:
روابط ایمانی فراتر از روابط انسانی است و اسلام علاوه بر اصول یاد شده و روابط انسانی اصول دیگری را متفرع بر مشارکت اعتقادی عنوان ساخته است که بر اساس آن حقوق و مسئولیت های ویژه ای مطرح می شود.
د) موارد قطع رابطه:
چنانکه گفتیم فلسفه روابط در اسلام تحقق اهداف الهی و انسانی است و دو اصل تولی و تبری بر این فلسفه مبتنی است. بدین لحاظ، هرگاه روابط موجب تضعیف جبهه حق شود یا از قبیل رابطه ظالم و مظلوم باشد و یا باعث انتقال خلق و خوی ناپسند افراد شود، باید از آن پرهیز کرد. آیات برائت در قرآن و توصیه روایات به قطع ارتباط شامل مواردی است:

قرآن خطاب به مسلمانان می گوید: ای گروه با ایمان کسی از اهل کتاب و کافران که دین شما را به تمسخر گرفته و یا بازیچه قرار داده اند، دوستان خود نگیرید و از خدا بترسید اگر ایمان دارید.