مقاله تعیین موانع صادراتی در حوزه کشاورزی و ارائه راهکارهای توسعه صادرات محصولات کشاورزی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین موانع صادراتی در حوزه کشاورزی و ارائه راهکارهای توسعه صادرات محصولات کشاورزی دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین موانع صادراتی در حوزه کشاورزی و ارائه راهکارهای توسعه صادرات محصولات کشاورزی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین موانع صادراتی در حوزه کشاورزی و ارائه راهکارهای توسعه صادرات محصولات کشاورزی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین موانع صادراتی در حوزه کشاورزی و ارائه راهکارهای توسعه صادرات محصولات کشاورزی :

تعداد صفحات:۲۱
چکیده:
هدف از انجام این تحقیق تعیین موانع صادراتی درحوزه کشاورزی وارائه راهکارهای توسعه صادراتمحصولات کشاورزی ا ست. روش تحقیق توصیفی وازنوع پیمایشی وروش جمع آوری اطلاعات میدانیاست. تعداد ۸۷ نفردردوجنسیت ( ۶۴ مردو ۲۳ زن) به عنوان نمونه آماری درنظرگرفته شد. جهت تعیینروایی ابزاربین ۱۰ نفرازاساتیدمدیریت مورداستفاده قرارگرفت. دراین تحقیق موانع متعددی کهبرصادرات محصولات کشاورزی( باغی ) وجوددارد،موردسنجش قرارگرفتند. برای سنجش هرکدام از ۶عامل عدمت ثبیت نرخ ارز، کیفیت نامطلوب محصولات، مشکلات حمل ونقل، بروکراسی اداریزیاد، تکنولوژی تولید ومسایل فرهنگی ازپرسشنامه محقق ساخته که شامل ۳۸ سوال بوداستفاده شد.درراستای تحلیل داده های این تحقیق ازشاخص های آمارتوصیفی استفاده شدودرتحلیل های استنباط از آزمون t تک نمونه،فریدمن استفاده گردید.درنهایت، بااستفاده ازمدل معادلات ساختاری وبهره گیری از نرم افزار LISREL پرداخته شد. براساس نتایج به دست آمده مقدار میانگین درتمامی مواردعددی بزرگتر ۴ بدست آمده است که حدوسط است.همچنین P-value و مقدار RMSEA شاخص دیگرنیکویی برازش آن نیزقابل قبول بوده وموردتایید واقع شد. درنهایت بااستفاده ازتکنیک فریدمن به رتبه بندی میزان اهمیت هریک ازمتغیرهای ششگانه تحقیق پرداخته شدهاست. براساس خروجی آزمون فریدمن، « بروکراسی» دررتبه نخست اولویت قراردارد. «کیفیت نامطلوب» در رتبه دوم و «مسائل فرهنگی» و «مشکلات حمل ونقل» دررتبه های بعدی قراردارند. ازسوی دیگر «تکنولوژی« از کمترین اهمیت برخورداراست.