مقاله اشتقاق توابع تولید آب – شوری گندم در منطقه شمال گرگان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اشتقاق توابع تولید آب – شوری گندم در منطقه شمال گرگان دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اشتقاق توابع تولید آب – شوری گندم در منطقه شمال گرگان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اشتقاق توابع تولید آب – شوری گندم در منطقه شمال گرگان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اشتقاق توابع تولید آب – شوری گندم در منطقه شمال گرگان :

تعداد صفحات:۵

چکیده:

مناطق وسیعی از شمال استان گلستان که عمدتاٌ به کشت گندم و جو اختصاص دارند، به دلیل محدودیت منابع آب غیر شور، با روند نزولی کمی و کیفی آب و خاک مواجه بوده، در نتیجه بطور طبیعی عملکرد گیاهان فوق تحت تأثیر دو عامل شوری و کم آبی قرار دارند . به همین دلیل ضروری است تا عملکرد گندم به صورت تابعی از مقادیر کمی و کیفی آب و خاک تعیین گشته تا مورد استفاده برنامه ریزان قرار گیرد . برای بیان روابط کمی بین عملکرد گیاه و عوامل مؤثر در آن از توابع تولید استفاده می شود . در زمینه توابع آب – عملکرد یا شوری – عملکرد مطالعات متعددی وجود دارد( ۴ ، ۵ ، ۶ ، ۷ و ۹ )اما در رابطه با توابع تولید آب – شوری مطالعات اندکی در منابع وجود دارد . در این بخش به چند نمونه آن پرداخته می شود . آگنی هوتری و همکاران (۱۹۹۲) مقادیر مختلف کمی و کیفی آب آبیاری را بر عملکرد و درآمد محصول گندم با استفاده از تابع تولید آب – شوری از نوع درجه دوم مطالعه نموده اند (۱)
نتایج نشان داد بیش از ۹۷ درصد تغییرات عملکرد منتج از تغییرات کمیت و کیفیت آب آبیاری بود . داتا و همکاران ( ۱۱۹۸) اعلام کردند که برآورد توابع تولید بر اساس روش آماری بدلیل تعیین رابطه مستقیم آب – عملکرد بر روش های نظری و تجربی که بر پایه فرضیات متعددی استوارند ترجیح داده می شوند (۳) آنها پس از بررسی چند تابع نتیجه گرفتند که تابع درجه ۲ بهترین نوع تابع برای بیان کمی رابطه آب – شوری – عملکرد می باشد . داتا و دایال (۲۰۰۰) تابع تولید آب – شوری را در محصول گندم و خردل برآورد نموده و سپس با استفاده از مفهوم ارزش تولید نهایی، منافع و زیانهای اقتصادی مصرف آب شوررا محاسبه نمودند (۳) روسو و بیکر (۱۹۸۶) تابع تولید برای ذرت و پنبه را در شرایط مقادیر مختلف رطوبت و شوری خاک تعیین نمودند . در این بررسی رابطه غیر خطی درجه ۲ مبنای تحلیلتابع تولید قرار گرفت (۸).