مقاله پاسخ عملکرد دانه و اسانس زیره سبز به رژیم های مختلف آبیاری و سطوح سوپرجاذب در شرایط آب و هوایی ارومیه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله پاسخ عملکرد دانه و اسانس زیره سبز به رژیم های مختلف آبیاری و سطوح سوپرجاذب در شرایط آب و هوایی ارومیه دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پاسخ عملکرد دانه و اسانس زیره سبز به رژیم های مختلف آبیاری و سطوح سوپرجاذب در شرایط آب و هوایی ارومیه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پاسخ عملکرد دانه و اسانس زیره سبز به رژیم های مختلف آبیاری و سطوح سوپرجاذب در شرایط آب و هوایی ارومیه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پاسخ عملکرد دانه و اسانس زیره سبز به رژیم های مختلف آبیاری و سطوح سوپرجاذب در شرایط آب و هوایی ارومیه :

تعداد صفحات :۲۱

برای بررسی عملکرد (دانه و اسانس) و شاخص برداشت زیره سبز، آزمایشی مزرعه ای به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلو کهای کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در سال ۱۳۸۹ اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل رژیم های آبیاری (آبیاری پس از ۵۰ ، ۱۰۰ ، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی متر تبخیر از تشتک کلاس A) و سطوح مختلف سوپر جاذب (صفر، ۶۰ ، ۱۲۰ ، ۱۸۰ ، ۲۴۰ و ۳۰۰ یکلوگرم در هکتار) بودند. بالاترین عملکرد بیولوژیکی (۳۶۴۰ کیلوگرم در هکتار)، دانه (۱۲۲۶ کیلوگرم در هکتار) و اسانس (۵/ ۳۶ کیلوگرم در هکتار) مربوط به آبیاری پس از ۵۰ میلی متر تبخیر از تشتک و ۶۰ کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب بود. با افزایش فاصله آبیاری از ۱۰۰ به ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی متر تبخیر، برای تولید حداکثر عملکرد بیولوژیک و دانه، به ترتیب به میزان ۱۸۰ و ۱۲۰ کیلوگرم، و برای تولید حداکثر عملکرد اسانس و شاخص برداشت اسانس به ترتیب به ۶۰ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب نیاز بود. بیشترین شاخص برداشت دانه در آبیاری پس از ۱۰۰ ، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی متر تبخیر مربوط به ۱۸۰ کیلوگرم پلیمر در هر هکتار بود. در تیمار آبیاری پس از ۵۰ میلی متر تبخیر (بدون تنش)، کاربرد پلیمر نسبت به شاهد (عدم کاربرد پلیمر در همین سطح آبیاری) از نظر تولید اسانس سودمندی نداشت. به طور کلی، افزایش فاصله آبیاری از ۵۰ تا ۲۰۰ میلی متر تبخیر از تشتک باعث کاهش عملکرد زیره سبز شد که کاربرد سطوح متفاوتی از پلیمر سوپرجاذب A200 بخشی از این افت عملکرد را در هر سطح آبیاری جبران کرد.