بررسی برخی متغیرهای همودینامیک ناشی از افزودن اپی نفرین در بی حسی نخاعی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی برخی متغیرهای همودینامیک ناشی از افزودن اپی نفرین در بی حسی نخاعی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی برخی متغیرهای همودینامیک ناشی از افزودن اپی نفرین در بی حسی نخاعی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی برخی متغیرهای همودینامیک ناشی از افزودن اپی نفرین در بی حسی نخاعی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی برخی متغیرهای همودینامیک ناشی از افزودن اپی نفرین در بی حسی نخاعی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: گرایش به سمت افزایش استفاده از بی حسی رژیونال به جای بی هوشی عمومی، احتمالا مهم ترین عامل کاهش مشکلات بی هوشی (مشکلات انتوباسیون، آسپیراسیون ترشحات معده و مسایل مربوط به مصرف داروهای بی هوشی) در زایمان ها بوده است. کیفیت آنستزی رژیونال با افزودن اپی نفرین، مورفین، فنتانیل یا سوفنتانیل بهبود می یابد. اثرات اپی نفرین وابسته به دوز است. در دوزهای کم، اثرات تحریکی بر رسپتورهای بتا ۱ و بتا ۲ دارد. با دوز متوسط و بالاتر اثر آلفا آدرنرژیک آن غالب می شود. اپی نفرین با تحریک رسپتور بتا ۲ مقاومت عروق محیطی را کم خواهد کرد.هدف: هدف در این مطالعه، بررسی اثرات افزودن اپی نفرین به داروی بی حسی تزریق شده در فضای داخل نخاعی و بررسی تغییرات همودینامیکی است که در بیماران کاندید سزارین تحت بی حسی اسپاینال ایجاد می کند.مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی ۱۰۰ خانم بارداری که کاندید عمل سزارین بوده، به بیمارستان ۲۲ بهمن مشهد در سال ۱۳۸۷ مراجعه نمودند و در کلاس I, II ASA قرار داشتند، انجام شد. بیماران بر اساس جدول اعداد تصادفی به ۲ گروه: ۸۰ میلی گرم لیدوکایین ۵%+۲ میکروگرم سوفنتانیل، ۸۰ میلی گرم لیدوکایین ۵% +۲ میکروگرم سوفنتانیل +۰.۲ میلی گرم (سی سی) اپی نفرین تقسیم گردیدند. علایم حیاتی بیمار (فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، ضربان قلب و میزان اشباع اکسیژن شریانی) قبل از آنستزی و هر ۵ دقیقه تا انتهای عمل ثبت گردیدند. این اندازه گیری ها در ریکاوری و تا زمان خروج بیمار از ریکاوری نیز ادامه یافت. عوارض جانبی و داروهای مورد نیاز برای آن ها نیز ثبت شدند.نتایج:دو گروه بیماران، از نظر سنی، وزنی، میزان تحصیلات، وضعیتASA ، زمان ناشتا بودن، تعداد و نوع عمل های قبلی تفاوت معنی داری با هم نداشتند. فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در دو گروه اختلاف معنی داری با هم نداشت، اگرچه افت فشاری را در گروه با آدرنالین مشاهده کردیم. میزان ضربان قلب بیماران نیز در دو گروه اختلاف معنی داری با هم نداشت. در میزان اشباع اکسیژن شریانی و عوارض دارویی هم چون تهوع و استفراغ، اختلال بلع، لرز و دیسترس تنفسی، نیز اختلاف معنی داری بین دو گروه دیده نشد.نتیجه گیری: افزودن ۰.۲ میلی گرم اپی نفرین به لیدوکایین ۵ درصد که با هدف افزایش طول مدت بی حسی اسپاینال در حین عمل های جراحی صورت می گیرد، در وضعیت همودینامیک بیماران و عوارض جانبی آن ها تفاوت بارزی ایجاد نمی کند. البته باید توجه نمود که با کاهش مختصری که در فشار خون و ضربان قلب، در ابتدای برقراری بی حسی در گروه آدرنالینه مشاهده می شود، بهتر است در این دسته از بیماران، مراقبت بیشتری نسبت به حفظ فشار خون و ضربان قلب آن ها صورت داد.

کلید واژه: Caesarean section, Hemodynamic, Lidocaine, Epinephrine, Spinal anesthesia