همه گیرشناسی بیماران مبتلا به مننژیت و مننگوآنسفالیت تحت حاد بستری در بخش عفونی بیمارستان امام رضا(ع) ۱۳۸۲-۸۳

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 همه گیرشناسی بیماران مبتلا به مننژیت و مننگوآنسفالیت تحت حاد بستری در بخش عفونی بیمارستان امام رضا(ع) ۱۳۸۲-۸۳ دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد همه گیرشناسی بیماران مبتلا به مننژیت و مننگوآنسفالیت تحت حاد بستری در بخش عفونی بیمارستان امام رضا(ع) ۱۳۸۲-۸۳  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی همه گیرشناسی بیماران مبتلا به مننژیت و مننگوآنسفالیت تحت حاد بستری در بخش عفونی بیمارستان امام رضا(ع) ۱۳۸۲-۸۳،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن همه گیرشناسی بیماران مبتلا به مننژیت و مننگوآنسفالیت تحت حاد بستری در بخش عفونی بیمارستان امام رضا(ع) ۱۳۸۲-۸۳ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

تعداد صفحات :۸

مقدمه: ارزیابی بیماران مبتلا به مننژیت اسپتیک یک مسئله بحث برانگیز است. واژه مننژیت اسپتیک تحت حاد به بیمارانی اطلاق می شود که شواهد بالینی و آزمایشگاهی التهاب مننژ را برای چند هفته دارند اما کشت های معمول باکتریال آن منفی می باشد. روش کار: این مطالعه توصیفی در سال ۱۳۸۲-۸۳ در بخش عفونی بیمارستان امام رضا(ع) انجام گردید. ۴۲ بیمار مبتلا به مننژیت و مننگوآنسفالیت مورد مطالعه قرار گرفتند. از کلیه بیماران قبل از ورود به مطالعه پونکسیون مایع مغزی نخاعی و یا سی تی اسکن مغز و رادیوگرافی قفسه سینه به عمل آمد. مشخصات فردی نتایج آزمایشگاهی، تظاهرات بالینی در پرسشنامه ای جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد. نتایج: %۵۴.۸ بیماران مونث و %۴۵.۲ مذکر بودند. سردرد (%۹۵.۲)، تهوع و استفراغ (%۸۵.۷)، تب (%۷۱.۴) و تغییر وضعیت هوشیاری (%۲۶.۲) تظاهرات آغازین بیماری در اکثر بیماران بودند. اولین نمونه بذل مایع مغزی- نخاعی (CSF) که در زمان بستری انجام شد، نشان دهنده پلئوسیتوز لنفوسیتی با کمتر از ۱۰۰۰ سلول در میلی متر مکعب، افزایش خفیف تا متوسط پروتئین و هیپوگلیکوراشی بود. درمان آنتی بیوتیکی به طور اولیه در ۱۵ بیمار آغاز شد که شامل درمان ضد سل، سفتریاکسون و آمپی سیلین در به ترتیب %۲۳.۸، %۷.۱ و %۴.۸ بیماران بود. اتیولوژی بیماری در ۱۸ مورد از این ۴۲ بیمار (%۴۲.۹) سل، بروسلوز در ۷ مورد (%۱۶.۶)، مننژیت ناقص درمان شده در ۳ بیمار (%۷.۱) و مننژیت کارسینوماتوز در ۱ مورد (%۲.۴) بود. اتیولوژی بیماری در ۱۳ بیمار (%۳۰.۹) ناشناخته باقی ماند. ۳ بیمار (%۷.۱) با علل مختلف مننژیت (۱ مورد مننژیت سلی، ۱ مورد کارسینوماتوز، ۱ مورد با علت ناشناخته) فوت شدند. پیامد بیماری در اغلب بیماران خوب بود. نتیجه گیری: در کشور ما سل یکی از علل مهم مننژیت مزمن یا تحت حاد به شمار می رود، بنابراین، یافته های غیر طبیعی CSF قابل تطبیق با مننژیت اسپتیک همراه با قند پایین و پروتئین باید مطرح کننده سل در نظر گرفته شده و درمان ضد سل به سرعت آغاز شود.

کلید واژه: مننژیت آسپتیک تحت حاد، مننژیت سلی، مننگوآنسفالیت