مقاله فراانباشتگی کادمیوم درگیاهان بومی رشد یافته بر روی خاکهای آلوده منطقه ایرانکوه اصفهان، ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله فراانباشتگی کادمیوم درگیاهان بومی رشد یافته بر روی خاکهای آلوده منطقه ایرانکوه اصفهان، ایران دارای ۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله فراانباشتگی کادمیوم درگیاهان بومی رشد یافته بر روی خاکهای آلوده منطقه ایرانکوه اصفهان، ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله فراانباشتگی کادمیوم درگیاهان بومی رشد یافته بر روی خاکهای آلوده منطقه ایرانکوه اصفهان، ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله فراانباشتگی کادمیوم درگیاهان بومی رشد یافته بر روی خاکهای آلوده منطقه ایرانکوه اصفهان، ایران :

تعداد صفحات:۳

چکیده:

یکی از روش های مناسب جهت کاهش آلودگی خاک و آب به عناصر کمیاب و استخراج عناصر کمیاب، گیاه بهسازی است. برای ارزیابی و شناسایی گونه های گیاهی برتر در زیست بهشازی خاکهای آلوده به کادمیوم، در بهار ۱۳۸۳ نمونه هایی از ریشه و اندام های هوایی گیاهان بومی منطقه ایران کوه اصفهان آماده و میزان کادمیوم آنها تعیین گردید. دامنه غلظت کادمیون در اندام های هوایی این گیاهان از ۰/۷۵ میلی گرم در کیلوگرم در گیاه جارو علفی تا ۱/۹۷ میلی گرم در کیلوگرم در گیاه کلاه میرحسن بود. دامنه غلظت کادمیوم در اندام های زیرزمینی این گیاهان از ۰/۷۱ میلی گرم در کیلوگرم در گیاه کلاه میرحسن تا ۲/۸ میلی گرم در کیلوگرم در گیاه جاروعلفی بود. چگونگی توزیع این عنصر در اندامهای هوایی و زیرزمینی گیاهان مختلف ناهمانند بود. غلظت کادمیون در اندام های گیاهان بررسی شده به ترتیب از گیاه کلاه میرحسن، شقایق لب تیز، جوسیخ، گون، درمنه، قدومه، شاه تره ای، گاوچاق کن، استپی، سنبله، گلپوره تا جاروعلفی کاهش یافت. غلظت این عنصر در اندام های زیرزمینی گیاهان از گیاه جاروعلفی، شاه تره ای، استپی، شقایق لب تیز، گاوچاق کن، گلپوره، جوسیخ، سنبله، گون، قدومه، درمنه تا گیاه کلاه میرحسن کاهش داشت. از آنجاییکه گیاه به سازی و استخراج عناصر با برداشت اندام های هوایی گیاهان آسانتر است، گیاهانی مانند کلاه میرحسن، شقایق لب تیز، جوسیخ، گون و درمنه شایسته پژوهش بیشتر می باشند.