مقاله ارزیابی تنوع گونهای، کارکردی و ساختار جوامع علفهایهرز مزارع پنبه استان گلستان
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله ارزیابی تنوع گونهای، کارکردی و ساختار جوامع علفهایهرز مزارع پنبه استان گلستان دارای ۳۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله ارزیابی تنوع گونهای، کارکردی و ساختار جوامع علفهایهرز مزارع پنبه استان گلستان کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی تنوع گونهای، کارکردی و ساختار جوامع علفهایهرز مزارع پنبه استان گلستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله ارزیابی تنوع گونهای، کارکردی و ساختار جوامع علفهایهرز مزارع پنبه استان گلستان :
تعداد صفحات :۳۳
به منظور بررسی فلور و ارزیابی تنوع گونهای، کارکردی و ساختار جوامع علفهایهرز مزارع پنبه استان گلستان، جمعیت علفهایهرز در شهرستانهای مختلف این استان در سال زراعی ۱۳۹۱ مورد مطالعه قرار گرفت. نمونهبرداریها بهصورت تصادفی و در ادامه به روش سیستماتیک و طبق الگوی W با استفاده از کادر ۵/۰× 5/0 مترمربعی انجام شد. جمعیت علفهایهرز در مرحله غنچه دهی پنبه به تفکیک جنس و گونه شناسایی و شمارش گردید. در این مطالعه ۳۸ گونه علفهرز متعلق به ۱۶ خانوادهی گیاهی شناسایی گردید که بیشترین تعداد گونه را به ترتیب خانوادههای Poaceae (10 گونه) و Amaranthaceae (4 گونه) به خود اختصاص دادند. خانوادههای Poaceae، Cyperaceae و Fabaceae بهترتیب مهمترین خانوادههای گیاهی از نظر فراوانی نسبی بودند. نتایج نشان داد که ۷۶ درصد علفهایهرز موجود یکساله و ۲۴درصد نیز چندساله بودند. همچنین۷۱ درصد علفهایهرز گزارش شده جزو پهنبرگان و ۲۹درصد باقیمانده در گروه باریکبرگان جای گرفتند. اویارسلام (Cyperus rotundus) از نظر فراوانی نسبی مهمترین علفهرز از گروه باریکبرگان (جگنها) و خارشتر (Alhagi camelorum) مهمترین علفهرز از گروه پهنبرگان در مزارع پنبه استان بود. بیشترین تعداد گونه در شهرستانهای علیآباد و آققلا (هرکدام ۱۶ گونه) و کمترین آن در شهرستان کردکوی (۸ گونه) مشاهده گردید. در بین شهرستانهای مورد مطالعه علیآباد و آققلا، علیآباد و گالیکش، علیآباد و بندرگز بهترتیب با ۶۳، ۶۲ و ۶۲ درصد دارای بیشترین درجه تشابه گونه ای علفهای هرز و کردکوی و آققلا با ۸ درصد دارای کمترین درجه تشابه بودند. بیشترین شاخص تنوع شانون در گالیکش (۱۳/۲) و کمترین آن در کردکوی (۵۷/۱) مشاهده شد. بیشترین شاخص تنوع سیمپسون متعلق به بندرگز و بندرترکمن (۲۹/۰) و کمترین آن متعلق به گالیکش (۱۵/۰) بود.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.