دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی (استقامتی و مقاومتی) بر میزان توجه و عامل رشد عصبی مشتقشده از مغز دانشجویان کمتحرک
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی (استقامتی و مقاومتی) بر میزان توجه و عامل رشد عصبی مشتقشده از مغز دانشجویان کمتحرک دارای ۲۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی (استقامتی و مقاومتی) بر میزان توجه و عامل رشد عصبی مشتقشده از مغز دانشجویان کمتحرک کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی (استقامتی و مقاومتی) بر میزان توجه و عامل رشد عصبی مشتقشده از مغز دانشجویان کمتحرک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی (استقامتی و مقاومتی) بر میزان توجه و عامل رشد عصبی مشتقشده از مغز دانشجویان کمتحرک :
تعداد صفحات :۲۹
تقریباً همه ما به نقش پررنگ فعالیت ورزشی در بسیاری از جنبههای زندگی روزمره و تا حدودی عملکردهای شناختی آگاهیم، ولی مسئلهای که اخیراً ذهن محققان را درگیر کرده، بررسی تأثیر انواع مختلف فعالیتهای ورزشی بر عملکردهای شناختی و از طرف دیگر سازوکارهای واسطهای این اثر است. ازاینرو هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی استقامتی و مقاومتی بر میزان توجه و عامل رشد عصبی مشتقشده از مغز (BDNF) دانشجویان کمتحرک بود. به این منظور از میان دانشجویان دانشگاه تهران، ۴۶ دانشجوی کمتحرک (میانگین سنی ۸/۱ ± 3/24)، براساس پیشآزمون استروپ در سه گروه استقامتی، مقاومتی و کنترل توزیع شدند و بعد از نمونهگیری خونی، تمرینات خود را براساس پروتکل تمرین استقامتی و مقاومتی مخصوص به خود، به مدت ۵ هفته ادامه دادند. در پایان، آزمون استروپ و نمونهگیری خونی، بهمنظور حذف آثار موقت تمرین، حداقل ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین بهعمل آمد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمونهای کلوموگروف – اسمیرنوف برای تعیین طبیعی بودن توزیع دادهها، از تی زوجی، تحلیل واریانس یکراهه، تحلیل واریانس چندمتغیره، آزمون تعقیبی دانت و ضریب همبستگی پیرسون، در سطح معناداری ۰۵/۰ P≤ استفاده شد. نتایج نشان داد پیشرفت معناداری در زمان پاسخ به آزمون استروپ در هر دو گروه استقامتی و مقاومتی رخ داده است، ولی بیان BDNF فقط در گروه استقامتی بهصورت معناداری افزایش یافت (۰۵/۰ P<). در مورد هیچ یک از متغیرها، گروه کنترل پیشرفتی از خود نشان نداد (۰۵/۰ P>). همچنین نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین اثرگذاری دو فعالیت ورزشی استقامتی و مقاومتی، بر زمان پاسخ به آزمون استروپ و همچنین بیان BDNF وجود نداشت (۰۵/۰ P<). همبستگی بین تغییرات زمان پاسخ به آزمون استروپ و بیان BDNF نیز از نظر آماری معنادار نبود (۰۵/۰ P>). بهطور کلی یافتههای این تحقیق نشان داد که فعالیت ورزشی میتواند به بهبود عملکردهای شناختی منجر شود، ولی در پاسخ به اینکه چه فعالیتی مثمرثمرتر است، تفاوت معناداری بین فعالیت استقامتی و مقاومتی مشاهده نشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
