بررسی تاثیر تمرین استقامتی و مصرف مکمل دارچین بر پراکسیداسیون لیپید و شاخص آنتی اکسیدان به عنوان مراقبت تکمیلی از بیماران زن دیابتی نوع دو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر تمرین استقامتی و مصرف مکمل دارچین بر پراکسیداسیون لیپید و شاخص آنتی اکسیدان به عنوان مراقبت تکمیلی از بیماران زن دیابتی نوع دو دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر تمرین استقامتی و مصرف مکمل دارچین بر پراکسیداسیون لیپید و شاخص آنتی اکسیدان به عنوان مراقبت تکمیلی از بیماران زن دیابتی نوع دو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر تمرین استقامتی و مصرف مکمل دارچین بر پراکسیداسیون لیپید و شاخص آنتی اکسیدان به عنوان مراقبت تکمیلی از بیماران زن دیابتی نوع دو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر تمرین استقامتی و مصرف مکمل دارچین بر پراکسیداسیون لیپید و شاخص آنتی اکسیدان به عنوان مراقبت تکمیلی از بیماران زن دیابتی نوع دو :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پرستاری دیابت

تعداد صفحات :۱۶

مقدمه و هدف: دیابت نوع دو با عوارض زیادی همراه است که استرس اکسیداتیو در بروز آن و دفاع آنتی اکسیدانی در مقابل آن نقش مهمی دارند. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی به همراه مصرف مکمل دارچین بر شاخص آنتی اکسیدانی و پراکسیداسیون لیپیدی زنان مبتلا به دیابت نوع دو به عنوان تکمیل مراقبت می پردازد.مواد و روش ها: در این پژوهش، ۳۶ زن داوطلب مبتلا به دیابت نوع دو (۲.۶۴±۵۲.۷۲ سال و BMI 2.94±۲۹.۲۸) شرکت کردند که بر اساس BMI، به صورت تصادفی به ۴ گروه، تمرین، تمرین-دارچین، دارچین و کنترل تقسیم شدند. تمرین استقامتی با شدت ۶۰ تا ۷۵ درصد حداکثر ضربان قلب، سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام شد. دوز دارچین، روزانه ۱.۵ گرم بود. غلظت پلاسمایی مالون دی آلدئید و سوپر اکسید دیسموتاز به صورت ناشتا، قبل و یعد از انجام تحقیق اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های t زوجی و آنالیز واریانس عاملی بوسیله نرم افزار SPSS در سطح معناداری p<0.05 تجزیه تحلیل شدند.یافته ها: سطوح مالون دی آلدئید در دو گروه دارچین و تمرین کاهش و در گروه های تمرین-دارچین و کنترل افزایش داشت که تغییرات گروه کنترل معنی دار بود. مقادیر سوپراکسید دیسموتاز در همه گروه ها کاهش یافت که در گروه دارچین-تمرین معنی دار بود. اختلاف معنادار بین گروهی در پس آزمون مشاهده نشد.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد برای مراقبت تکمیلی، مصرف دارچین و انجام تمرین به طور جداگانه در کاهش پراکسیداسیون لیپید موثر و قابل توصیه هستند اما در مصرف همزمان مکمل دارچین با انجام تمرین نیاز به بررسی بیشتری هست.

کلید واژه: دیابت نوع دو، تمرین استقامتی، دارچین، پراکسیداسیون لیپیدی، سوپراکسید دیسموتاز