اثر هشت هفته تمرین استقامتی و تجویز لیتیوم کلراید بر سطح سرمی BDNF رت های ماده مبتلا به آلزایمر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر هشت هفته تمرین استقامتی و تجویز لیتیوم کلراید بر سطح سرمی BDNF رت های ماده مبتلا به آلزایمر دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر هشت هفته تمرین استقامتی و تجویز لیتیوم کلراید بر سطح سرمی BDNF رت های ماده مبتلا به آلزایمر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر هشت هفته تمرین استقامتی و تجویز لیتیوم کلراید بر سطح سرمی BDNF رت های ماده مبتلا به آلزایمر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر هشت هفته تمرین استقامتی و تجویز لیتیوم کلراید بر سطح سرمی BDNF رت های ماده مبتلا به آلزایمر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: آلزایمر یک بیماری نورودژنراتیو است که در آن توانایی های حافظه کاهش می یابد و تغییرات متعددی در مغز بیمار رخ می دهد. هدف از این مطالعه بررسی اثر هشت هفته تمرین استقامتی و تجویز لیتیوم کلراید بر سطح سرمی عامل نروتروفیک مشتق از مغزBrain-Derived Neurotrophic Factor) ) در رت های ماده مبتلا به آلزایمر می باشد.روش بررسی: ۷۰ سر رت ماده نژاد اسپراگوداولی به طور تصادفی به هفت گروه تقسیم شدند که شامل ۱-کنترل، ۲-شم، ۳-لیتیوم کلراید ۲۰،۴- لیتیوم کلراید ۴۰، ۵-تمرین استقامتی، ۶- تمرین استقامتی و لیتیوم کلراید ۲۰ و ۷- تمرین استقامتی و لیتیوم کلراید ۴۰ تقسیم شدند. رت ها به وسیله تری متیل تین کلراید آلزایمری شدند. گروه های تمرین استقامتی، تمرین استقامتی و لیتیوم کلراید ۲۰ و تمرین استقامتی و لیتیوم کلراید۴۰ به مدت هشت هفته روی نوارگردان بدون شیب با سرعت ۱۵ تا ۲۰ متر در دقیقه به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته دویدند. گروه های لیتیوم کلراید ۲۰ و تمرین استقامتی و لیتیوم کلراید ۲۰ روزانه به میزان ۲۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان لیتیوم کلراید و گروه های لیتیوم کلراید ۴۰ و تمرین استقامتی و لیتیوم کلراید ۴۰ روزانه به میزان ۴۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان لیتیوم کلراید به مدت ۱۴ روز مصرف کردند. رت های گروه کنترل در طول این مدت هیچگونه فعالیت ورزشی نداشتند و تحت هیچ نوع تیماری قرار نگرفتند. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون واریانس دو طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که لیتیوم کلراید، تمرین استقامتی و همچنین اثرات تعاملی آن دو میزان سرمی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز را در مسمویت با نوروتوکسین افزایش می دهند ولی بیشترین تاثیر در گروه تمرین استقامتی و لیتیوم کلراید ۲۰ مشاهده شد. همچنین مسمومیت با تری متیل تین سطح سرمی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز را به شدت در رت های جنس ماده کاهش می دهد (P£۰.۰۵).نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها این طور می توان نتیجه گرفت که تمرین استقامتی، لیتیوم کلراید و اثر تعاملی آن ها در رت های ماده مبتلا به آلزایمر باعث افزایش سطح سرمی عامل نروتروفیک مشتق از مغز می شوند که در نهایت سبب بهبود بیماری آلزایمر می شوند.

کلید واژه: بیماری آلزایمر، تمرین، لیتیوم کلراید، عامل نروتروفیک مشتق از مغز، رت