تاثیر تمرین های تناوبی با شدت بالا (HIIT) و بی تمرینی متعاقب آن بر مقادیر آدیپونکتین پلاسمایی دانشجویان پسر غیرورزشکار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تمرین های تناوبی با شدت بالا (HIIT) و بی تمرینی متعاقب آن بر مقادیر آدیپونکتین پلاسمایی دانشجویان پسر غیرورزشکار دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تمرین های تناوبی با شدت بالا (HIIT) و بی تمرینی متعاقب آن بر مقادیر آدیپونکتین پلاسمایی دانشجویان پسر غیرورزشکار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تمرین های تناوبی با شدت بالا (HIIT) و بی تمرینی متعاقب آن بر مقادیر آدیپونکتین پلاسمایی دانشجویان پسر غیرورزشکار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تمرین های تناوبی با شدت بالا (HIIT) و بی تمرینی متعاقب آن بر مقادیر آدیپونکتین پلاسمایی دانشجویان پسر غیرورزشکار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : دانشور

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه و هدف: آدیپونکتین، آدیپوسایتوکاینی است که از سلول های چربی تولید می شود و نشان داده اند، ویژگی ضدآترواسکلروزی و ضدالتهابی دارد؛ اما پاسخ آن به تمرین های تناوبی شدید و بی تمرینی به درستی معلوم نیست. هدف پژوهش حاضر، تاثیر ده هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) و بی تمرینی متعاقب آن بر مقادیر آدیپونکتین پلاسمایی دانشجویان پسر غیرورزشکار بود.مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی، ۲۶ نفر از دانشجویان پسر غیرورزشکار به طور تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی در یک برنامه تمرینی ده هفته ای و هر هفته، سه جلسه، طبق برنامه تمرینی با شدت ۸۵ تا ۱۰۰ درصد HRmax به تمرین پرداختند و پس از آن، آزمودنی ها چهار هفته بی تمرینی را تجربه کردند تا آثار بی تمرینی نیز مطالعه شوند. خون گیری پس از ۱۴ ساعت ناشتایی در مراحل مختلف با شرایط مشابه انجام و مقادیر آدیپونکتین پلاسمایی با استفاده از کیت آدیپونکتین شرکت BOSTER آمریکا اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنف، آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی LSD و آزمون t مستقل در سطح معناداری a£۰.۰۵ تحلیل شدند.نتایج: یافته ها نشان دادند که ده هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT)، باعث افزایش معنادار مقادیر آدیپونکتین پلاسمایی و کاهش معنادار BMI و وزن بدن در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل شد (p=0.000)؛ درضمن، مشخص شد پس از چهار هفته بی تمرینی به دلیل توقف تمرین، مقادیر آدیپونکتین پلاسمایی، کاهشی معنادار یافت (p=0.000)؛ در انتهای پژوهش در گروه کنترل در مقادیر وزن بدن،BMI و آدیپونکتین پلاسمایی، تغییری معنادار دیده نشد (p³۰.۰۵).نتیجه گیری: تمرین تناوبی با شدت بالا به عنوان شیوه تمرینی جدید و موثر با افزایش معنادار آدیپونکتین-عامل محافظ قلب و عروق- تاثیری پیشگیرانه برای بیماری های قلبی-عروقی داشته، درحالی که با توقف تمرین و بی تمرینی، سازگاری های مطلوب تمرین ازبین رفته، با کاهش آدیپونکتین، افراد در معرض عوامل خطرزای قلبی-عروقی قرارمی گیرند.

کلید واژه: تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT)، بی تمرینی، آدیپونکتین، غیرورزشکار