ارزیابی اثر آلودگی خوریات ماهشهر برکبد ماهیان شانک زردباله (Achanthopagrus latus) و بیاح (Liza abu) با استفاده از بیومارکر هیستوپاتولوژی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی اثر آلودگی خوریات ماهشهر برکبد ماهیان شانک زردباله (Achanthopagrus latus) و بیاح (Liza abu) با استفاده از بیومارکر هیستوپاتولوژی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی اثر آلودگی خوریات ماهشهر برکبد ماهیان شانک زردباله (Achanthopagrus latus) و بیاح (Liza abu) با استفاده از بیومارکر هیستوپاتولوژی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی اثر آلودگی خوریات ماهشهر برکبد ماهیان شانک زردباله (Achanthopagrus latus) و بیاح (Liza abu) با استفاده از بیومارکر هیستوپاتولوژی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی اثر آلودگی خوریات ماهشهر برکبد ماهیان شانک زردباله (Achanthopagrus latus) و بیاح (Liza abu) با استفاده از بیومارکر هیستوپاتولوژی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : زیست شناسی دریا (بیولوژی دریا)

تعداد صفحات :۱۳

خور موسی یکی از مهمترین اکوسیستم های دریایی و با ارزش در جنوب ایران است که مکانی برای تخم گذاری بسیاری از ماهی ها و موجودات دیگر می باشد و به دلیل وجود صنایع مختلف در اطراف این بخش از خلیج فارس توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. با توجه به مطالعات پیشین ماهیان دریایی در این منطقه مقادیر بالایی از آلاینده ها را در خود جمع کرده اند. در تحقیق حاضر از تغییرات پاتولوژیکی کبد به عنوان یک بیو اندیکاتور برای بررسی اثرات آلاینده های خور موسی در دو گونه ماهی شانک زردباله و بیاح استفاده شد. در این مطالعه ۵۰ قطعه ماهی شانک زردباله و ۵۰ قطعه ماهی بیاح از پنج ایستگاه در خور موسی شامل :۱) پتروشیمی، ۲) جعفری، ۳) اسکله نفتی مجیدیه، ۴) غزاله و ۵) زنگی در ۱۳۸۹ نمونه برداری شدند. نمونه های کبد از مراحل مختلف تهیه مقاطع بافتی شامل فیکس کردن، قالب گیری در پارافین و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین و ائوزین عبور داده شدند. مهمترین تغییرات پاتولوژیکی مشاهده شده در بافت کبد عبارت بودند از: واکوئوله شدن هپاتوسیت ها، افزایش تجمعات ملانوماکروفاژی، هیپرتروفی هسته، نکروز سلول های کبدی، اتساع سینوزوئیدها، اتساع فضای دیس، خونریزی در بافت کبد. شاخص تغییرات هیستوپاتولوژی بر اساس فراوانی ضایعات بافتی مشاهده شده در کبد هر دو گونه ماهی در هر ایستگاه تعیین شد. میزان میزان شاخص تغییرات میتوپالوژی (HAI) بافت کبد در ایستگاه پتروشیمی در هر دو گونه ماهی به طور معنی داری از سایر ایستگاه ها بیشتر بود (P<0.05) که احتمالا به دلیل وجود صنایع متعدد پتروشیمی هست که در اطراف این بخش از خور قرار گرفته اند و روزانه مقادیر زیادی از آلاینده ها از قبیل مواد شیمیایی و فلزات سنگین به آن تخلیه می شوند. کمترین مقدارHAI در هر دو گونه در خور زنگی مشاهده شد.

کلید واژه: هیستوپاتولوژی، کبد، خور موسی، Achanthopagrus latus ،Liza abu