بررسی تاثیر تله نرسینگ بر هموگلوبین گلیکوزیله و شاخصهای تن سنجی در بیماران دیابتی نوع ۲

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر تله نرسینگ بر هموگلوبین گلیکوزیله و شاخصهای تن سنجی در بیماران دیابتی نوع ۲ دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر تله نرسینگ بر هموگلوبین گلیکوزیله و شاخصهای تن سنجی در بیماران دیابتی نوع ۲  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر تله نرسینگ بر هموگلوبین گلیکوزیله و شاخصهای تن سنجی در بیماران دیابتی نوع ۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر تله نرسینگ بر هموگلوبین گلیکوزیله و شاخصهای تن سنجی در بیماران دیابتی نوع ۲ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مراقبت های نوین

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: دیابت یک بیماری شایع و پرهزینه می باشد. با توجه به شیوع بالا و اهمیت پیگیری طولانی مدت بیماران، یک روش پیگیری ارزان قیمت که برای مددجویان در دسترس باشد، لازم است. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تله نرسینگ بر هموگلوبین گلیکوزیله و شاخصهای تن سنجی بیماران دیابتی نوع دو انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۶۴ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو، به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مورد و کنترل شامل ۳۳ نفر گروه مورد و ۳۱ نفر گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و آزمایش بود. قبل از مطالعه همه بیماران تحت مداخله آموزشی قرار گرفتند. اما گروه مورد به مدت ۱۲ هفته تحت پیگیری تلفنی نیز قرار گرفت. در ابتدا و پایان سه ماه مطالعه، هموگلوبین گلیکوزیله و شاخصهای تن سنجی ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش ۱۷ و با استفاده از آزمونهای آماری Independent T Test، Paired T Test و Chi-Square مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین هموگلوبین گلیکوزیله و شاخص توده بدن در گروه مورد بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله به طور معنی داری کاهش داشت (p<0.05) ولی در گروه کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p>0.05). میانگین نسبت دور کمر به دور باسن قبل و بعد از مداخله در گروه مورد و کنترل تفاوت معنی داری نداشت (به ترتیب ۰.۷۰=p و ۰.۴۰=p).نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه، به نظر می رسد تله نرسینگ به عنوان یک روش پیگیری می تواند باعث بهبود گلیسمی گردد.

کلید واژه: دیابت نوع دو، تله نرسینگ، هموگلوبین گلیکوزیله، شاخصهای تن سنجی