بررسی تغییرات آنزیم های آنتی اکسیدانت و عملکرد در ژنوتیپ های مختلف چغندرقند تحت شرایط تنش خشکی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تغییرات آنزیم های آنتی اکسیدانت و عملکرد در ژنوتیپ های مختلف چغندرقند تحت شرایط تنش خشکی دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تغییرات آنزیم های آنتی اکسیدانت و عملکرد در ژنوتیپ های مختلف چغندرقند تحت شرایط تنش خشکی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تغییرات آنزیم های آنتی اکسیدانت و عملکرد در ژنوتیپ های مختلف چغندرقند تحت شرایط تنش خشکی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تغییرات آنزیم های آنتی اکسیدانت و عملکرد در ژنوتیپ های مختلف چغندرقند تحت شرایط تنش خشکی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : زراعت و اصلاح نباتات ایران

تعداد صفحات :۲۶

این تحقیق در سال ۱۳۸۷ در موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند به منظور شناسایی ۱۵ ژنوتیپ مختلف چغندرقند تحت شرایط نرمال و تنش خشکی به صورت اسپلیت پلات اجرا گردید بطوریکه کرتهای اصلی تیمار آبیاری و کرت های فرعی آرقام مختلف چغندرقند را تشکیل می دادند. از طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی به عنوان طرح پایه با ۴ تکرار استفاده گردید. نتایج نشان داد بیشترین میزان SOD در تیمار تنش خشکی به میزان ۱۷۶.۴۸ (میلی گرم پروتئین/واحد) و کمترین میزان آنزیم در تیمار نرمال آبیاری به مقدار ۹۶۷.۲۴ (میلی گرم پروتئین/واحد) دیده شد. بین ارقام مورد مطالعه تفاوت معنی داری از لحاظ این آنزیم دیده نشد. همبستگی صفات بین آنزیم سوپراکسیدانت و عملکرد ریشه منفی و معنی دار بود. بیشترین میزان آنزیم کاتالاز در تیمار تنش خشکی به میزان ۱۱۱.۹۰ (میلی گرم پروتئین/واحد) و کمترین مقدار آنزیم در تیمار نرمال آبیاری به میزان ۸۲.۹۶ (میلی گرم پروتئین/واحد) بدست آمد. بیشترین میزان مالون دی آلدئید به مقدار ۵۴.۲۷ (میلی گرم پروتئین/نانومول) و کمترین آن به مقدار ۳۰.۵۲ (میلی گرم پروتئین/نانومول) بدست آمد. بین مالون دی آلدئید و عملکرد ریشه همبستگی منفی و معنی دار وجود دارد. بیشترین درصد تخریب پروتئین در تیمار تنش و به میزان ۱۵.۴۹ (میلی گرم پروتئین/نانومول) و کمترین درصد تخریب پروتئین ها در تیمار نرمال به میزان ۱۲.۴۷ (میلی گرم پروتئین/نانومول) تولید گردید. همبستگی صفات بین دی تیروزین و آنزیم های آنتی اکسیدانت SOD، CAT، GPx مثبت و معنی دار بود. بین دی تیروزین و عملکرد ریشه همبستگی منفی و معنی دار بود. بین دی هیدروکسی گوانوزین و آنزیم های SOD و CAT همبستگی ها منفی و غیرمعنی دار بود. بین سطوح مختلف آبیاری (تنش و نرمال) در سطح آماری ۵% بین عملکرد در ریشه تفاوت معنی دار مشاهده می شود به طوریکه در شرایط نرمال افزایش عملکرد ۳۵.۱ درصدی نسبت به شرایط تنش مشاهده گردید. بین ارقام مختلف نسبت به عملکرد قند خالص تفاوت معنی دار مشاهده شد. اثر سطوح مختلف آبیاری (تنش و نرمال) در درصد قند خالص معنی دار شد. در شرایط تنش درصد قند خالص بیشتر شد و نسبت به شرایط نرمال افزایشی معادل ۵۸.۸۶ درصد نشان داد.

کلید واژه: آنزیم آنتی اکسیدانت، عملکرد قند خالص، تنش خشکی، دی هیدروکسی گوانوزین، دی تیروزین، مالون دی آلدئید