روند تغییر شاخص های تنوع و تراکم پرندگان آبزی و کنارآبزی زمستان گذران تالاب های هورالعظیم و شادگان (۱۳۸۵ تا ۱۳۸۸)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 روند تغییر شاخص های تنوع و تراکم پرندگان آبزی و کنارآبزی زمستان گذران تالاب های هورالعظیم و شادگان (۱۳۸۵ تا ۱۳۸۸) دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد روند تغییر شاخص های تنوع و تراکم پرندگان آبزی و کنارآبزی زمستان گذران تالاب های هورالعظیم و شادگان (۱۳۸۵ تا ۱۳۸۸)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی روند تغییر شاخص های تنوع و تراکم پرندگان آبزی و کنارآبزی زمستان گذران تالاب های هورالعظیم و شادگان (۱۳۸۵ تا ۱۳۸۸)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن روند تغییر شاخص های تنوع و تراکم پرندگان آبزی و کنارآبزی زمستان گذران تالاب های هورالعظیم و شادگان (۱۳۸۵ تا ۱۳۸۸) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : اکوبیولوژی تالاب (تالاب)

تعداد صفحات :۱۶

به منظور بررسی روند تغییر شاخص های تنوع و تراکم پرندگان آبزی و کنارآبزی زمستان گذران در تالاب های هور العظیم و شادگان، داده های سرشماری های نیمه زمستانه انجام گرفته توسط اداره کل حفاظت محیط زیست استان خوزستان در دوره ۱۳۸۸-۱۳۸۵، مورد تحلیل قرار گرفت. شاخص های تنوع سیمپسون، شانون-وینر، غنای گونه ای مارگالف و منهینک، یکنواختی گونه ای سیمپسون و کامارگو و تراکم در سال های مختلف برای گونه های آبزی و کنارآبزی در هر تالاب محاسبه و سپس مقایسه گردید. بیشترین و کمترین مقدار شاخص تنوع سیمسپون در تالاب هورالعظیم به ترتیب در سال های ۸۶ و ۸۸، ۰.۸۱۰ و ۰.۴۱۶ و در تالاب نیز شادگان در سال های ۸۷ و ۸۸، ۰.۹۰۸ و ۰.۸۷۸ مشخص گردید. از نظر شاخص یکنواختی سیمپسون بیشترین و کمترین یکنواختی در تالاب هورالعظیم به ترتیب در سال های ۸۶ و ۸۷، ۰.۱۴۶ و ۰.۰۶۳ و برای تالاب شادگان نیز در سال های ۸۶ و ۸۸، ۰.۲۹۰ و ۰.۱۷۸ تعیین گردید. بیشینه و کمینه تراکم (قطعه در هکتار) در دوره بررسی در تالاب هورالعظیم به ترتیب به سال های ۸۶ و ۸۸، ۹.۵۲ و ۰.۱۷ و در تالاب شادگان نیز به سال های ۸۶ و ۸۷ با ۳.۹۹ و ۰.۱۵ اختصاص داشت با این حال روند کاهشی در تالاب هورالعظیم محسوس تر از شادگان بود. تعداد گونه های کنارآبزی در هر دو تالاب همواره بیشتر از گونه های آبزی بود (به جز سال ۸۶ در هورالعظیم)، اما فراوانی پرندگان آبزی همواره بیشتر از کنارآبزیان بوده است. به نظر می رسد تالاب های هور العظیم و شادگان از نظر مهیا کردن منابع تغذیه ای برای گونه های آبزی، قابلیت بهتر و بیشتری داشته اند و این مساله نیز با مشاهده بیشتر فراوانی پرندگان آبزی نسبت به گونه های کنارآبزی در هر دو تالاب نمود پیدا کرده است. به نظر می رسد نیز شرایط بهتر برای پرندگان مهارجر به تالاب شادگان اختصاص داشته باشد که هم فراوانی آبزیان و کنار آبزیان بیشتری داشته است.

کلید واژه: تنوع گونه ای، زمستان گذران، آبزی، کنار آبزی، هور العظیم، شادگان