مقاله تاثیر تمرینات قدرتی و استقامتی بر غلظت ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، دی هیدرواپی اندرسترون بزاقی دختران غیرفعال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر تمرینات قدرتی و استقامتی بر غلظت ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، دی هیدرواپی اندرسترون بزاقی دختران غیرفعال دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر تمرینات قدرتی و استقامتی بر غلظت ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، دی هیدرواپی اندرسترون بزاقی دختران غیرفعال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر تمرینات قدرتی و استقامتی بر غلظت ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، دی هیدرواپی اندرسترون بزاقی دختران غیرفعال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر تمرینات قدرتی و استقامتی بر غلظت ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، دی هیدرواپی اندرسترون بزاقی دختران غیرفعال :

مقاله تاثیر تمرینات قدرتی و استقامتی بر غلظت ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، دی هیدرواپی اندرسترون بزاقی دختران غیرفعال که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در آذر و دی ۱۳۸۸ در مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل از صفحه ۳۸ تا ۴۴ منتشر شده است.
نام: تاثیر تمرینات قدرتی و استقامتی بر غلظت ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، دی هیدرواپی اندرسترون بزاقی دختران غیرفعال
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله ایمونوگلوبولین A
مقاله کورتیزول
مقاله تمرین قدرتی
مقاله تمرین استقامتی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
سابقه و هدف: به هنگام فعالیت های بدنی شدید، فرد تحت تاثیر فشارهای جسمانی و روانی قرار می گیرد که موجب تغییرات هورمونی و ایمنی می شود. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر تمرینات قدرتی و استقامتی بر غلظت ایمونوگلوبولین (IgA)A، کورتیزول و دی هیدرواپی اندرسترون (DHEA) بزاقی دختران غیرفعال انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه به روش نیمه تجربی بر روی ۲۹ دانشجوی دختر غیرورزشکار با میانگین سن ۲۴±۲۲ سال، قد ۱۶۱±۷۶ سانتی متر و توده بدن ۵۸۶±۷۱۲ کیلوگرم که به صورت داوطلبانه و هدفمند انتخاب شدند، انجام گردید. دانشجویان به صورت تصادفی در سه گروه کنترل (۹ نفر)، تمرین استقامتی (۱۰ نفر) و تمرین قدرتی (۱۰ نفر) قرار گرفتند. برنامه استقامتی در هفته اول شامل دویدن با شدت %۶۵ ضربان قلب بیشینه (MHR) به مدت ۱۶ دقیقه بود که در هفته هشتم به تدریج به MHR %80 و به مدت ۳۰ دقیقه رسید. برنامه تمرین قدرتی شامل اجرای حرکات پرس پا، پرس سینه، کشش زیر بغل و ساق پا بود که در هفته اول با %۵۰ یک تکرار بیشینه (IRM) در دو نوبت با ۱۰ تکرار اجرا شد. در هفته هشتم بار کار به IRM%80 در سه نوبت با ۶ تکرار رسید. ۵ میلی لیتر بزاق تحریک نشده استراحتی در سه مرحله پیش، پایان هفته چهارم و هفته هشتم فعالیت در ساعت ۸ صبح جمع آوری و متغیرهای IgA، کورتیزول و DHEA با استفاده از کیت های اختصاصی بزاقی و به روش الایزا اندازه گیری شد.
یافته ها: یافته ها نشان داد غلظت IgA در گروه قدرتی پس از هفته چهارم فعالیت افزایش معنی داری یافت که در مقایسه بین گروهی این تفاوت معنی دار بود (p=0.000، f=17.97) مقایسه بین گروهی غلظتDHEA ،تفاوت معنی داری را میان گروه قدرتی با دو گروه دیگر نشان داد که حاکی از افزایش غلظت آن در گروه قدرتی بود (p=0.006، f=4.96). بررسی نسبت DHEA/C نشان داد که در مرحله ۳ نسبت به مرحله ۱ تفاوت معنی داری میان گروه قدرتی با گروههای دیگر وجود دارد (p=0.025، f=3.52). میزان کورتیزول گروه ها تغییراتی نکرد. همبستگی معنی داری بینIgA و کورتیزول مشاهده نشد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شدت و حجم تمرینات انجام شده بر عملکرد سیستم ایمنی و افزایش خطر عفونت تاثیری نداشته و افزایش وضعیت آنابولیکی بدن احتمالا در نتیجه اجرای تمرینات قدرتی حاصل می شود.