بررسی بر هم کنش احتمالی سیستم دوپامینی پوسته اکومبنس و سیستم گلوتاماتی ناحیه پری لیمبیک بر فعالیت حرکتی موش صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی بر هم کنش احتمالی سیستم دوپامینی پوسته اکومبنس و سیستم گلوتاماتی ناحیه پری لیمبیک بر فعالیت حرکتی موش صحرایی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی بر هم کنش احتمالی سیستم دوپامینی پوسته اکومبنس و سیستم گلوتاماتی ناحیه پری لیمبیک بر فعالیت حرکتی موش صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی بر هم کنش احتمالی سیستم دوپامینی پوسته اکومبنس و سیستم گلوتاماتی ناحیه پری لیمبیک بر فعالیت حرکتی موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی بر هم کنش احتمالی سیستم دوپامینی پوسته اکومبنس و سیستم گلوتاماتی ناحیه پری لیمبیک بر فعالیت حرکتی موش صحرایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: سیستم های نوروترانسمیتری دوپامینی و گلوتاماتی پری فرونتال و هسته اکومبنس در تنظیم فعالیت حرکتی نقش دارند. این مطالعه به بررسی برهم کنش سیستم دوپامینی پوسته اکومبنس و گلوتاماتی ناحیه پری لیمبیک در تنظیم فعالیت حرکتی و پارامترهای مرتبط با آن می پردازد.روش بررسی: هدف این تحقیق بررسی اثر برهم کنش تزریق دارویی در مغز بر فعالیت حرکتی و دیگر پارامترهای مرتبط با آن در موش صحرایی نر بود، به این منظور از دستگاه Open field که به صورت خودکار فعالیت حرکتی را ثبت می کند استفاده شد. تزریق داروها به صورت یک طرفه و درون مغزی صورت می گرفت.یافته ها: تزریق دوزهای (D-AP7 آنتاگونیست گیرنده NMDA= N-methyl-D-aspartic acid، ۱mg/ml، ۰.۵، ۰.۲۵) در پری لیمبیک طرف چپ اثری بر فعالیت حرکتی و پارامترهای مرتبط با آن ندارد. به علاوه، دوز موثر NMDA (0.9 mg/ml) در این ناحیه موجب افزایش فعالیت حرکتی (P<0.01)، اما باعث کاهش تعداد کشیدگی و آراستگی بدن نسبت به گروه کنترل می شود (P<0.01)، که این تغییرات با تزریق D-AP7 قبل از آن بلوک می شود (P<0.01). تزریق SCH23390 (آنتاگونیست گیرنده D1 دوپامینی) در پوسته اکومبنس طرف چپ اثری بر پارامترهای ذکر شده ندارد. تزریق SKF38393 (آگونیست گیرنده D1 دوپامینی، ۴mg/ml) در این ناحیه باعث افزایش فعالیت حرکتی شد (P<0.05)، که با تزریق SCH23390 قبل از آن مهار شد (P<0.01). تزریق دوز بی اثر (SCH23390، ۰.۲۵ mg/ml) در پوسته اکومبنس طرف چپ موجب کاهش اثر NMDA در پری لیمبیک می شود (P<0.01). علاوه بر این، به کارگیری دوز بی اثر ۱mg/ml) SKF38393) در این ناحیه موجب تقویت اثر دوز میانی NMDA (P<0.05) و مهار دوز بالای آن در پری لیمبیک شد (P<0.05).نتیجه گیری: نتایج بیان گر اثر تنظیمی سیستم دوپامینی پوسته اکومبنس بر فعالیت حرکتی افزایش یافته ناشی از تحریک سیستم گلوتاماتی ناحیه پری لیمبیک است.

کلید واژه: پوسته اکومبنس، پری لیمبیک، فعالیت حرکتی، دوپامین، گلوتامات