دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله اثر حفاظتی گوانوزین در مقابل اثر سمی دیازینون بر آستانه تحریک الکتریکی آمیگدال و اکتساب کیندلینگ در موش های صحرایی نر
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله اثر حفاظتی گوانوزین در مقابل اثر سمی دیازینون بر آستانه تحریک الکتریکی آمیگدال و اکتساب کیندلینگ در موش های صحرایی نر دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله اثر حفاظتی گوانوزین در مقابل اثر سمی دیازینون بر آستانه تحریک الکتریکی آمیگدال و اکتساب کیندلینگ در موش های صحرایی نر کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر حفاظتی گوانوزین در مقابل اثر سمی دیازینون بر آستانه تحریک الکتریکی آمیگدال و اکتساب کیندلینگ در موش های صحرایی نر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله اثر حفاظتی گوانوزین در مقابل اثر سمی دیازینون بر آستانه تحریک الکتریکی آمیگدال و اکتساب کیندلینگ در موش های صحرایی نر :
مقاله اثر حفاظتی گوانوزین در مقابل اثر سمی دیازینون بر آستانه تحریک الکتریکی آمیگدال و اکتساب کیندلینگ در موش های صحرایی نر که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۸ در مجله طب نظامی از صفحه ۲۱۹ تا ۲۲۴ منتشر شده است.
نام: اثر حفاظتی گوانوزین در مقابل اثر سمی دیازینون بر آستانه تحریک الکتریکی آمیگدال و اکتساب کیندلینگ در موش های صحرایی نر
این مقاله دارای ۶ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله دیازینون
مقاله کیندلینگ
مقاله آمیگدال
مقاله گوانوزین
مقاله تحریک الکتریکی
چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
اهداف: با توجه به اثر صرع زایی دیازینون و مصرف وسیع آن، پیشگیری و مقابله با این آثار اجتناب ناپذیر است. این مطالعه با هدف بررسی اثر حفاظتی گوانوزین در مقابل اثر سمی دیازینون بر آستانه تحریک الکتریکی و اکتساب کیندلینگ کامل در موش های صحرایی نر انجام شد.
روش ها: ابتدا موش های صحرایی نر از نژاد ویستار (۳۵۰-۲۵۰ گرم) تحت استرئوتاکسی قرار گرفتند و یک الکترود سه قطبی در قاعده جانبی آمیگدال و دو الکترود تک قطبی در سطح جمجمه آنها نصب شد. پس از بهبود، به مدت ۱۰ روز، آستانه تحریک الکتریکی تعیین گردید. سپس حیوانات به طور روزانه روغن زیتون (گروه کنترل)، گوانوزین خوراکی (۰۵mg/kg)، دیازینون (۳۰mg/kg) یا هر دو را دریافت نمودند. به طور روزانه، آستانه تحریک، میزان تخلیه های متعاقب (ADD) و تعداد تحریکات لازم برای نیل به کیندلینگ کامل ثبت شد.
یافته ها: آستانه تحریک الکتریکی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری پس از ۳۰ دقیقه توسط دیازینون کاهش و با گوانوزین افزایش یافت. پیش درمانی با گوانوزین تا حدودی و نیز پس درمانی، کاهش آستانه تحریک ناشی از دیازینون را به طور کامل مهار نمود. دیازینون سبب افزایش معنی دار ADD ثبت شده روزانه و نیز ADD تجمعی شد و درمان قبل یا بعد با گوانوزین، آن را مهار کرد. همچنین، تعداد تحریکات لازم برای نیل به کیندلینگ کامل توسط دیازینون کاهش یافت که گوانوزین نه تنها سبب مهار آن شد، بلکه خود به تنهایی نیز آن را افزایش داد.
نتیجه گیری: احتمالا گوانوزین به تنهایی نیز اثر ضدصرع دارد و می تواند اثر محافظتی مناسبی در مقابل آثار تشنج زای دیازینون ایجاد نماید.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
