مقاله مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های انتروکوکس جدا شده از نمونه های بالینی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های انتروکوکس جدا شده از نمونه های بالینی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های انتروکوکس جدا شده از نمونه های بالینی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های انتروکوکس جدا شده از نمونه های بالینی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های انتروکوکس جدا شده از نمونه های بالینی :

مقاله مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های انتروکوکس جدا شده از نمونه های بالینی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۹ در مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز از صفحه ۶۱ تا ۶۷ منتشر شده است.
نام: مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های انتروکوکس جدا شده از نمونه های بالینی
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله انتروکوکوس
مقاله مقاومت آنتی بیوتیکی
مقاله وانکومایسین

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و اهداف: افزایش شیوع روزافزون عفونت با انتروکوک ها و توانایی این میکروارگانیسم ها در ایجاد عفونتهای خطرناک مثل آندوکاردیت، سپتی سمی، مننژیت و عفونت دستگاه ادراری لزوم مطالعه و بررسی بیشتر در این زمینه را نشان می دهد. در این مطالعه الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های انتروکوک جدا شده از نمونه های بالینی مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: از سال ۱۳۸۱-۱۳۸۰ انتروکوکوس های ایزوله شده از نمونه های مختلف بالینی جمع آوری شد. مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به آنتی بیوتیک های رایج و وانکومایسین به روش دیسک آگار دیفیوژن صورت پذیرفت. برای آنتی بیوتیک وانکومایسین، تعیین حداقل غلظت مهار کننده MIC (Minimum Inhibitory Concentration) به روش ماکرو دایلوشن براث تست بر اساس کمیته استاندارد های بالینی و آزمایشگاهی CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute) انجام گرفت. حضور یا عدم حضور DNA پلاسمیدی در میان انتروکوک های مقاوم و حساس به وانکومایسین مقایسه گردید.
یافته ها: از ۵۲ ایزوله انتروکوکسی جدا شده اکثرا انتروکوکوس فیکالیس (۹۲۳ درصد) بوده و تنها تعداد کمی انتروکوکوس فیسیوم (۷۷ درصد) جدا گردید و در میان باکتری های جدا شده دو ایزوله مقاوم به ونکومایسین (۳۸ درصد) وجود داشت (MIC³۸mg/ml). با روش دیسک دیفیوژن مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های اگزاسیلین (%۱۰۰)، پنی سیلین (%۹۸۱)، کوتریماکسازول (%۹۴۲)، داکسی سایکلین (%۶۸۴)، جنتامایسن (%۶۹۲)، آمپی سیلین (%۵۷۷)، نیتروفورانتئین (۳۴۶) و نیز مقاومت چندگانه در میان جدا شده ها مشاهده گردید. باندهای پلاسمیدی ۴۵kb، ۱۷۲kb و ۲۳۵kb فقط در دوایزوله مقاوم به وانکومایسین مشاهده گردید.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده پیدایش ایزوله های انتروکوکهای مقاوم به وانکومایسین در میان انتروکوکها بود. مقاومت انتروکوک ها نسبت به اکثر آنتی بیوتیک های معمول افزایش یافته است.