تاثیر و نقش داروی فیناستراید بر اسپرماتوژنز، غده پروستات و اپیدیدیم موش نژاد NMRI بالغ در شرایط in vitro و in vivo

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر و نقش داروی فیناستراید بر اسپرماتوژنز، غده پروستات و اپیدیدیم موش نژاد NMRI بالغ در شرایط in vitro و in vivo دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر و نقش داروی فیناستراید بر اسپرماتوژنز، غده پروستات و اپیدیدیم موش نژاد NMRI بالغ در شرایط in vitro و in vivo  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر و نقش داروی فیناستراید بر اسپرماتوژنز، غده پروستات و اپیدیدیم موش نژاد NMRI بالغ در شرایط in vitro و in vivo،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر و نقش داروی فیناستراید بر اسپرماتوژنز، غده پروستات و اپیدیدیم موش نژاد NMRI بالغ در شرایط in vitro و in vivo :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی

تعداد صفحات :۱۲

سابقه و هدف: فیناستراید ترکیب ۴- آزاستروئید، بازدارنده اختصاصی -۵ ردوکتاز تیپ II می باشد که تستوسترون را به -۵دی هیدروتسترسترون تبدیل می کند. در تحقیق حاضر، تاثیر دوز انسانی فیناستراید بر تعداد سلول ها، قطر و ضخامت توبول های بیضه، پروستات و اپیدیدیم موش نر نژاد NMRI بالغ در شرایط in vivo و in vitro بررسی شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، در شرایط in vivo،۱۸ موش به ۳ گروه شش تایی تقسیم شدند: شاهد (بدون تیمار)، شم (تیمار با سرم فیزیولوژی) و آزمون (تیمار با فیناستراید). تیمار به صورت تزریق درون صفاقی به میزان ۵ میلی گرم بر کیلوگرم در روز به مدت ۷ روز صورت گرفت. در شرایط in vitro، بیضه، پروستات و اپیدیدیم های ۱۸ سر موش به ۳ گروه شش تایی شاهد (فیکساسیون با بوئن بدون تیمار)، شم (تیمار با سرم فیزیولوژی) و آزمون (تیمار با فیناستراید بصورت کشت با ۵ میلی گرم بر کیلوگرم در روز به مدت ۳ روز) تقسیم شدند. داده ها با نرم افزارSPSS 11 ، آنالیز آماری one way ANOVA و آزمون Tukey بررسی شدند و P<0.05 معنی دار تلقی شد.یافته ها: در شرایط in vivo، فیناستراید کاهش معنی داری را در تعداد سلول های اسپرماتوژنیک (به استثنای سلولهای سرتولی) و قطر توبول های بیضه نسبت به گروه شاهد ایجاد نکرد. در شرایط in vitro، تغییرات معنی داری وجود داشت. تحت هر دو شرایط، کاهش معنی داری در قطر و ضخامت توبول های پروستات نسبت به گروه شاهد مشاهده شد. قطر و ضخامت توبول های اپیدیدیم در شرایط in vivo تغییری نکرد، اما در شرایط in vitro نمونه های آزمون و شم کاهش معنی داری داشتند.نتیجه گیری: فیناستراید در طولانی مدت یا دوزهای بالا یا شرایط in vitro تاثیر بهتری دارد.

کلید واژه: فیناستراید، دی هیدروتستوسترون، پروستات، اپیدیدیم، اسپرماتوژنز، موش نژاد NMRI